Εγκεφαλικό και αδυναμία ομιλίας
Στην προκειμένη περίπτωση, συμβαίνει μια διακοπή της αιμάτωσης στην περιοχή του λόγου του Μπροκά
Στην προκειμένη περίπτωση, συμβαίνει μια διακοπή της αιμάτωσης στην περιοχή του λόγου του Μπροκά
Η μετωπιαία κολπίτιδα είναι η πιο συνηθισμένη λοίμωξη που υπάρχει για το εγκεφαλικό κρανίο
Πρόκειται για μια κλινική εμφάνιση της συμπτωματολογίας της προϊούσας πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε μια προσβολή τόσο του κροταφικού όσο και του ινιακού λοβού
Τα τελευταία δέκα χρόνια η υπολογιστική μαγνητική τομογραφία και συγκεκριμένα σε συνδυασμό με τις πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές, έχουν εντοπίσει συγκεκριμένους εγκεφαλικούς σχηματισμούς, υπεύθυνους για την κατάσταση αυτή
Μελετώντας την παθοφυσιολογία του κροταφικού λοβού και ιδιαίτερα του ιππόκαμπου, έχει βρεθεί ότι μεσολαβεί ένας «λανθάνων χρόνος» έξι με εφτά χρόνια, μεταξύ αρχόμενης εκφύλισης και εμφάνισης των επιληπτικών κρίσεων
Ορισμένες φορές ένα τραύμα στο κρανίο και κατά συνέπεια στον εγκέφαλο, μπορεί να βλάψει ευαίσθητες περιοχές
Βλέπουμε τακτικά στη Βιονευρολογική διαταραχές του λόγου με τη μορφή διστακτικής ή τηλεγραφικής ομιλίας, η οποία μπορεί να είναι από μικρό μέχρι μεγάλο βαθμό
Κανονικά ο εγκέφαλος «βλέπει» σε δυο διαστάσεις˙ οριζόντια και κάθετα. Τα οπτικά του όμως βιώματα είναι τρισδιάστατα
Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί σε τι έχει ενδιαφέρον αυτή η διαπίστωση
Αποτελούν συνηθισμένες ακούσιες κινήσεις που συνοδεύουν επιληπτικές κρίσεις του κροταφικού λοβού ή προηγούνται των επιληπτικών κρίσεων
Οι σπλαχνικές διαταραχές σε επιληπτικά σύνδρομα, τακτικότατα, είναι προβλήματα της παθολογίας και των εξωτερικών ιατρείων των εφημερεύων νοσοκομείων
Σε μια έρευνα που είχε γίνει παλιά σε Βρετανούς του πολέμου του Βιετνάμ, πιστοποιήθηκε ότι αυτοί που είχαν «αγριεμένο» ύπνο είχαν και διαφορετικά σημεία τραυματικών κακώσεων στον εγκέφαλο.
Περιπτώσεις επιπλοκής εγκεφαλοπάθειας, λόγω του ιού JC, έχουμε δει εδώ στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές.
Πρόκειται για ένα σύνδρομο, που συνήθως συμβαδίζει με την προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια και δημιουργείται κλινικά, μετά από διαταραχή απομυελινωτικού τύπου σε κάποιες περιοχές του κροταφικού λοβού.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Όπως έχει δείξει η καταμέτρηση που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, η προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι μάλλον ένα επιφαινόμενο νευρολογικών νοσημάτων.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, μια φορά το είδαμε και εδώ στην Βιονευρολογική, μετά από ένα εγκεφαλικό να αναπτύσσεται μια απάθεια από τον ασθενή, πρώην έντονο καπνιστή, σε ότι αφορά την νικοτίνη.
Το κέντρο εθισμού όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες και όπως έχει πιστοποιηθεί και από τη δική μας εμπειρία στην Βιονευρολογική, βρίσκεται σε ένα νευρωνικό τόξο του οποίου ελέγχεται και «κυριαρχείται» από τη νήσο του Ράϊλ.