Μετατραυματικές ορμονικές διαταραχές
Οι ορμονικές διαταραχές που προκύπτουν μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα μπορεί να είναι και χρόνιες, αν δεν γίνει έγκαιρα η αναγνώριση των συνεπειών τους.
Οι ορμονικές διαταραχές που προκύπτουν μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα μπορεί να είναι και χρόνιες, αν δεν γίνει έγκαιρα η αναγνώριση των συνεπειών τους.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Η νόσος του Hashimoto βασίζεται σε μια δυσλειτουργία μεταξύ εγκεφάλου, υπόφυσης και θυρεοειδούς αδένα.
Η υπόφυση είναι ένας αδένας σε μέγεθος μπιζελιού που κρέμεται μ΄ έναν μίσxο από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση με γενικευμένη διαταραχή στη λειτουργία του εγκεφάλου συνήθως αυτό που παρατηρείται είναι μια μικρή έως πάρα πολύ μεγάλη υποφυσιακή «ανεπάρκεια» μετατραυματικής αιτιολογίας.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση σχεδόν πάντα έχουμε και μια προσβολή της υπόφυσης.
Η υπόφυση η οποία κρέμεται μ΄ έναν μικρό μίσχο από τον υποθάλαμο εντός του τουρκικού εφιππίου μέσα στο κρανίο είναι ευάλωτη στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις λόγω των μικρών «οστικών» κυμάτων.
Μετά από κάθε εγκεφαλικό τραύμα συνέπεια μιας κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης πάντα έχουμε μια μικρή ή μεγάλη διαταραχή του ισοζυγίου των ορμονών.
Η υπόφυση σε μέγεθος μπιζελιού ουσιαστικά «αιωρείται» εντός του εγκεφάλου και μάλιστα μέσα στο τουρκικό εφίππιο, κρεμασμένη από ένα λεπτό μίσχο από τον υποθάλαμο.
Γνωστές είναι οι διαταραχές της περιόδου μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ακριβώς όπως είναι γνωστό ότι έχουμε διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μετά από καταστάσεις στρες ή «ακραίες» δίαιτες στον γυναικείο πληθυσμό.
Από την βρεφική ηλικία και μετά ο εγκέφαλος εξελίσσεται συνεχώς, στην αρχή με πολύ γρήγορο ρυθμό ο οποίος αργότερα βραδαίνει, χωρίς να παύει ποτέ να λειτουργεί.
O ρυθμός ανάπτυξης του βρέφους και ιδιαίτερα του εγκεφάλου του είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός που απ΄ τα πρώτα στάδια της ζωής μέχρι και την εφηβεία οι επιστήμονες τον παρακολουθούν πολύ εντατικά.
Στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στην περιοχή της νευρογλοίας και του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού διάφορες πρωτεΐνες παίζουν ένα τεράστιο ρόλο σε ότι αφορά τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού αλλά ταυτόχρονα και την ανταλλαγή ουσιών που γίνονται μέσω αυτού.
Σίγουρα πάρα πολλές φορές έχουμε σκεφτεί ότι η αρχή και το τέλος της ζωής είναι καταστάσεις που αποτελούν το σύνολο περιστασιακών επεισοδίων.
Σ’ όλες τις νευρολογικές παθήσεις, αλλά ιδιαίτερα στα εκφυλιστικά νοσήματα τύπου πάρκινσον, Alzheimer και λευκοδυστροφίες, έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια αποτελεσματική φαρμακευτική αντιμετώπιση θα είναι δυνατή μόνο αν βρεθούν λύσεις ή «κλειδιά» για τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Η νόσος του Alzheimer κατά ένα μεγάλο ποσοστό προκύπτει από μια δυσλειτουργία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την είσοδο και έξοδο της πρωτεΐνης του β-αμυλοειδούς, της οποίας η παθολογική συγκέντρωση δημιουργεί αυτήν τη νόσο.
Σε πάρα πολλές νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες αλλά πολύ πιθανόν και σε διάφορα αυτοάνοσα και εκφυλιστικά νοσήματα έχουμε μια δυσλειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Οι περισσότερες ασθένειες μεταξύ των άλλων νευρολογικές και ψυχιατρικές προκύπτουν γιατί στην καθημερινή του λειτουργία ο εγκέφαλος δεν έχει πολλές φορές τη δυνατότητα να ασκήσει την επιρροή του για να αυτοπροστατευτεί ή να αυτοθεραπευτεί∙ πρόκειται για μια ικανότητα που έχει a priori, όμως πολλές φορές οι παθολογικές καταστάσεις είναι ισχυρότερες απ΄ αυτήν.
Στη νευρολογική κλινική του Κλίβελαντ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ σπουδαία έρευνα όπου οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τις αιτίες της γένεσης των επιληπτικών κρίσεων.
Έχουμε αναφέρει και σε άλλα κείμενα ότι ο εγκέφαλος έχει τη δυνατότητα να αυτοπροστατεύεται και κυρίως να αυτοθεραπεύεται.