Έρπης ζωστήρας και εγκεφαλικά επεισόδια
Ο έρπης ζωστήρας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την εμφάνιση εγκεφαλικών και καρδιακών εμφραγμάτων σε ασθενείς ιδιαίτερα μεγάλης ηλικίας για διαφόρους λόγους.
Ο έρπης ζωστήρας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την εμφάνιση εγκεφαλικών και καρδιακών εμφραγμάτων σε ασθενείς ιδιαίτερα μεγάλης ηλικίας για διαφόρους λόγους.
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Η αμφισβήτηση σαν αποτέλεσμα μίας αντίδρασης σε κοινωνικά και ατομικά γεγονότα οδηγεί κατά κύριο λόγο σε πρώτο στάδιο σε μία απάθεια, η οποία μπορεί να οφείλεται σε πρόσωπα, καταστάσεις ή και φαινόμενα.
Tον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος κλάδος στη νευρολογία και στις νευροεπιστήμες ο οποίος ασχολείται μόνο με τις διαδικασίες της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Οι έρευνες έχουν δείξει πραγματικά κάτι το τρομακτικό, σε ότι αφορά τη θεραπεία του εγκεφάλου μέσω χρησιμοποίησης των μεθόδων των ευαίσθητων «περιόδων» της πλαστικότητάς του.
Μετά από έναν μικρό ή μεγάλο πυρετό, ιδιαίτερα σε μεσήλικες ή ηλικιωμένα άτομα, τακτικά συμβαίνει να έχουμε συνειδησιακές διαταραχές, ελαφρές ή προχωρημένες, και ανάλογα με τις αυξομειώσεις του πυρετού να αποκτούν και διαφορετική ένταση.
Ο ιός του έρπητα μπορεί να βρίσκεται μέσα στο σώμα του ανθρώπου για αρκετό καιρό και να έχει μία ασυμπτωματική πορεία.
Εκτός από τις διαταραχές της συνείδησης, η χαρακτηριστική εγκεφαλίτιδα από έρπη δημιουργεί πολύ τακτικά μία πάρεση κάπου στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπο.
Οι διαταραχές της συνείδησης αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα σε ότι αφορά την «επίθεση» του ιού του έρπητα προς το νευρικό σύστημα, διότι προσβάλλει κατά κύριο λόγο τον κροταφικό και μετωπιαίο λοβό.
Ένα επεισόδιο από μία λοίμωξη από έρπητα στον εγκέφαλο είναι να πυροδοτήσει και να αφήσει μία μόνιμη διαταραχή τρόμου των χεριών.
Στη λοιμώδη μονοπυρήνωση τακτικά συναντάμε το φαινόμενο της «συνεργασίας» μικροβιακών παραγόντων όπως είναι η τοξοπλάσμωση ή η φυματίωση, τα λεμφώματα και άλλες καταστάσεις που προκαλούν εμπύρετες διαδικασίες.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση κατά κανόνα ανεπαίσθητα ή όχι μπορεί να προκαλέσει διάφορες περιπλοκές στο αίμα που έχουν γενικευμένες συνέπειες και πολύ επικίνδυνες.
Αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο τρόμος, η οργή, η αηδία, βρίσκονται και παράγονται και γίνονται βιώματα μέσω της λειτουργίας του μεταιχμιακού συστήματος.
Πολλές φορές σε τραυματισμούς του εγκεφάλου, ιδιαίτερα της περιοχής του στελέχους, εμφανίζονται συμπτώματα στη λειτουργία του μεταιχμιακού συστήματος.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Από την εποχή του Ιπποκράτη, οι γιατροί είναι συνεχώς σε μία προσπάθεια να βρουν λύσεις για καινούργιες αναλγητικές εφαρμογές στους έντονους πόνους.
Η μορφίνη και τα παράγωγά της είναι ουσιαστικά και αποτελεσματικά αναλγητικά φάρμακα αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες και κυρίως όσον αφορά τη λειτουργία του εντέρου και της αναπνοής.
Σήμερα τα πλέον γνωστά φάρμακα που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες σε ότι αφορά την απομόνωση του επώδυνου αιτίου του πόνου στην περιφέρεια του νευρικού συστήματος είναι η ασπιρίνη, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη στεροειδή αντιρρευματικά φάρμακα.
Οι πάσχοντες από οριακή προσωπικότητα χαρακτηρίζονται από μία συγκεκριμένη ψυχολογική συμπεριφορά που κυρίως περιλαμβάνει πολύ ισχυρές τάσεις για κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών.