H διαγνωστική σημασία των αντισωμάτων στη νόσο του Alzheimer
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
To κοινωνικό προφίλ της νόσου του Alzheimer παίρνει τα τελευταία χρόνια μια «τρομακτική» μορφή.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Στην περίπτωση της άνοιας του Lewy έχουμε μια νευρολογική συμπτωματολογία και κλινική εικόνα που μοιάζουν πολύ με αυτές της νόσου του Alzheimer, μόνο που συμπληρώνονται και με παρκινσονική συμπτωματολογία, κυρίως τρόμο και αταξία των χεριών καθώς επίσης και οπτικές παραισθήσεις.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες από την εποχή που ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ έβγαλε την ομώνυμη διάγνωση για αυτήν τη μορφή άνοιας μέχρι τώρα, η παθογένεια της νόσου βασίζεται στο γεγονός της παθολογικής συγκέντρωσης του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο και πάρα τις χιλιάδες έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια, δεν έχει βρεθεί ακόμη ακριβώς ο τρόπος δράσης και η λειτουργία του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Νέες έρευνες έχουν καταδείξει ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα με την εξελικτική και εκφυλιστική πορεία της η χρήση της αντιεπιληπτικής αγωγής αποτελεί μια μικρή ελπίδα.
Τα μιτοχόνδρια είναι ειδικοί κυτταρικοί σχηματισμοί εντός του νευρικού κυττάρου, που χρησιμεύουν κατά κάποιο τρόπο σαν «αποθήκες» ενέργειας για τις χρήσεις του ίδιου κυττάρου.
Οπωσδήποτε πολλές φορές θεωρείται ότι είναι υπερβολική η διαδικασία της εκτέλεσης μιας μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου σε μια υπόνοια της νόσου του Hashimoto, αλλά η κλινική πείρα έχει δείξει ακριβώς το αντίθετο.
Αναμφίβολα κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι αλλά σπάνια το «ψάχνουμε» είναι ο «συντονισμός» της ομιλίας ανάλογα με τα συναισθήματα.
Η πνευμονία είναι μια δύσκολη λοίμωξη, η οποία κατά κύριο λόγο εκτός από τη «δική» της συμπτωματολογία δημιουργεί δυσάρεστες παρεμβολές και σ’ άλλα όργανα όπως π.χ. ο εγκέφαλος.
Οι έρευνες που έγιναν σε πολλά και μεγάλα ινστιτούτα κυρίως σε αγγλοσάξονες χώρες έδειξαν ότι τα πραγματικά προβλήματα του νωτιαίου μυελού κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να αποκατασταθούν.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια στη ιατρική κυριαρχούσε η ιδέα ότι το νευρικό σύστημα μετά από τραυματισμούς δεν μπορούσε να αποκαταστήσει τη λειτουργία του, διότι δεν υπήρχε «αναγέννηση» των ιστών∙ αυτό αποδείχτηκε ότι είναι λάθος.
«Ένα τραύμα στο νωτιαίο μυελό είναι όντως μια έκρηξη σ’ ένα κέντρο υπολογιστών.»: αυτή η έκφραση προέρχεται από Ελβετό ερευνητή γιατρό.
Υπάρχουν τροχαία ατυχήματα που κυρίως προέρχονται μετά από τον μη σωστό υπολογισμό του «ρίσκου» ορισμένων πραγμάτων, όπως αυτά με τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης σχεδόν κάθετα ∙γι’ αυτόν τον λόγο γίνονται προσπάθειες να βρεθεί μια ιατρική λύση για το μεγάλο αυτό πρόβλημα.