Ο «διακόπτης» του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού
Ανάλογα με τη συχνότητα ερεθισμού, ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει ορισμένα εγκεφαλικά νευρωνικά τόξα.
Ανάλογα με τη συχνότητα ερεθισμού, ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός έχει τη δυνατότητα να μπλοκάρει ορισμένα εγκεφαλικά νευρωνικά τόξα.
Από τις αρχές του 21ου αιώνα έχει κατασκευαστεί ένα μηχάνημα προκειμένου να προκαλεί αυξομειώσεις των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του κρανίου.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός μπορεί να στοχεύσει οποιοδήποτε σημείο της φαιάς ακόμη όμως και της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο, δημιουργώντας ανάλογα ηλεκτρομαγνητικά πεδία γύρω από αυτές τις περιοχές
Τα τελευταία χρόνια και ιδιαιτέρα στο πεδίο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού έχουμε δει παγκόσμια μεγάλη βελτίωση στη θεραπεία νευροψυχιατρικών νοσημάτων
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Μια από τις μεγάλες θεραπευτικές ικανότητες του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού είναι και η απελευθέρωση, «εξαρτημένων» από τον τζόγο , ασθενών
Ένας συνδυασμός σύγκρισης και μαθηματικής επεξεργασίας αποτελεσμάτων της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας, μαγνητικού ερεθισμού και ηλεκτροεγκεφαλογραφίας μπορεί να μας οδηγήσει σε αποτελέσματα τέτοια πρόβλεψης της μνημειακής λειτουργίας
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.
Στον τομέα της ψυχιατρικής είναι γνωστό ότι μερικές «λέξεις-κλειδιά» ή κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν στον ασθενή έκρηξη ψυχαναγκασμών ή ιδεοψυχαναγκαστικών καταστάσεων ή και ιδεοληψιών.
Σήμερα πλέον διαθέτουμε πολλούς τρόπους ελέγχου της εγκεφαλικής διεγερσιμότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ότι αφορά τις επιληψίες.
Χρησιμοποιώντας διακρανιακά μαγνητικά πεδία είναι δυνατόν να προκαλέσουμε λειτουργικές συμπεριφορές του νευρικού κυττάρου.
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Τόσο οι κλινικές μορφές δυστονιών όσο και της νόσου του πάρκινσον προέρχονται από μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται στα λεγόμενα βασικά γάγγλια.
Οι ψυχαναγκασμοί είναι εγκεφαλικές δυσλειτουργικές καταστάσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μη ορθή επικοινωνία του αρχαϊκού εγκεφάλου με το νεοεγκέφαλο.
Η σχιζοφρένεια αποδεδειγμένα σ’ όλες της τις μορφές είναι μία διαταραχή λειτουργικού τύπου κάποιων νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός «έδωσε» το έναυσμα προκειμένου να εφαρμοστεί μία προγενέστερη νευρολογική γνώση.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Κάθε εγκέφαλος διεγείρεται με τον ίδιο τρόπο, αλλά με διαφορετική ένταση και ποικιλομορφία.
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.