Το συνηθισμένο πρόβλημα της παιδικής φοβίας
Η φοβία είναι ο υπέρμετρος φόβος για ένα αντικείμενο ή ακόμη για μια κατάσταση ή και για μεικτές περιπτώσεις.
Η φοβία είναι ο υπέρμετρος φόβος για ένα αντικείμενο ή ακόμη για μια κατάσταση ή και για μεικτές περιπτώσεις.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Στην Βιονευρολογική, υπάρχουν πάρα πολλά προγράμματα της λεγόμενης διανοητικής εκπαίδευσης με εικονική νόηση.
Γενικά όταν έχουμε έναν ασθενή που παραπονείται για διαταραχή της συνείδησης, τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το πρώτο που παρατηρούμε είναι εάν υπάρχει ή φαίνεται μια ισοκορία.
Οι αρρυθμίες της καρδιάς πλέον αποτελούν ένα γενικευμένο ιατρικό φαινόμενο, που μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως ξέρουμε στη Βιονευρολογική, ψάχνουμε για δυο πράγματα· για κατάχρηση φαρμάκων ή ουσιών και για όγκους προχωρημένης ενδοεγκεφαλικής πίεσης.
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.
Ένα μεγάλο σημείο έρευνας, σύγχρονης νευρολογικής εξέτασης αποτελούν η ανάλυση των αισθημάτων όπως πόνος, φόβος, θυμός, απέχθεια, τύχη και θλίψη.
Αναμφίβολα τα συναισθήματα κυριαρχούν την ιδιωτική και κοινωνική ζωή.
Με τον όρο ομοιόσταση τουλάχιστον εδώ στην Βιονευρολογική, ορίζουμε τη λειτουργία εκείνη που ο οργανισμός γενικά, τόσο σαν σώμα όσο και σαν ψυχή, συντονίζεται με το εξωτερικό περιβάλλον προκειμένου να έχει μια αρμονία τόσο στην επιβίωση όσο και στην ευχάριστη παρουσία του σαν μέλος του συνόλου.
Η νευραλγία του τριδύμου απασχολεί πάρα πολύ κόσμο διότι πρόκειται για μια έντονα επώδυνη υπόθεση.
Το πρόβλημα της μειωμένης δραστηριότητας του μετωπιαίου λοβού στις ψυχώσεις έχει γίνει από πολλές έρευνες δεκτό, αλλά πιστοποιήθηκε περισσότερο με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και το Spect.
Αναμενόμενα η επισκόπηση του κινητικού συστήματος, γίνεται με την οπτική εκτίμηση της οπτικής εικόνας, που παρουσιάζει ο μυς ή οι μύες.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης των δυνατοτήτων των εξεταστικών μεθόδων, μεγαλώνει κάθε τόσο ο αριθμός των αυτοανόσων νοσημάτων.
Τα μεγαλύτερα ψυχιατρικά ακόμη και νευροψυχιατρικά προβλήματα εκδηλώνονται κατά κύριο λόγο σαν διαταραχές μεταξύ των ανθρώπινων σχέσεων.
Πολύ σπάνια στην ιατρική, υφίστανται γιατροί συνηθισμένοι να εξετάζουν την λειτουργία των δύο οργάνων μαζί.