Μαγνητικά κύματα και νευρικά κύτταρα
Σε ότι αφορά το νευρικό σύστημα, ο μαγνητικός ερεθισμός και γενικά τα μαγνητικά πεδία έχουν μία πολύ συγκεκριμένη ιδιότητα.
Σε ότι αφορά το νευρικό σύστημα, ο μαγνητικός ερεθισμός και γενικά τα μαγνητικά πεδία έχουν μία πολύ συγκεκριμένη ιδιότητα.
Είναι πάρα πολύ απλό και λογικό αν το σκεφτεί κανείς, αμιγώς ιατρικά.
Αιώνες τώρα, ήδη από το 1783, είναι γνωστό ότι τα νευρικά κύτταρα επηρεάζονται από ηλεκτρικούς ερεθισμούς.
Η θεωρία του Charles ότι ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα τα εγκεφαλικά κύτταρα ανά μορφή και σχήμα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή φωτεινής ενέργειας άρχισε να εξετάζεται τα τελευταία χρόνια.
Πολλές φορές έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, όταν παρουσιάζεται ένα έλλειμμα νευρολογικών κυττάρων ταυτόχρονα υφίσταται μια κυτταρογένεση παρόμοια με μια μεγάλη δραστηριότητα όσο αφορά το χρόνο, την ανάπτυξη και τον τόπο.
Μέχρι τώρα στη νευρολογία ίσχυε ένα αξίωμα: στον ενήλικο εγκέφαλο δεν αναπλάθονται τα νευρικά κύτταρα.
Είναι γεγονός ότι μπορούμε να ερεθίσουμε με λέιζερ νευρικά κύτταρα τα οποία είναι γενετικά τροποποιημένα έτσι ώστε μόλις δεχτούν τις ακτίνες του λέιζερ να εκπέμψουν κατά τη λειτουργία τους ακτινοβολία.
Στη βιονευρολογική χρόνια τώρα παρατηρούμε μια ανάπλαση κυττάρων και συνάψεων στις διάφορες νευρολογικές αρρώστιες.
Στο επίπεδο των οπισθίων κυττάρων του νωτιαίου μυελού υπάρχουν δίπολα κύτταρα όπου το ένα σκέλος τους φτάνει στην περιφέρεια, στους λεγόμενους νευροϋποδοχείς οι οποίοι καταγράφουν κάθε είδους ερέθισμα και κάθε μορφή επώδυνης κατάστασης, ενώ το άλλο άκρο καταλήγει εντός νωτιαίου μυελού όπου «παραδίδει» το επώδυνο ερέθισμα το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή κάποιου ειδικού μορίου στα περαιτέρω νευρικά κύτταρα που οδεύουν προς τον εγκέφαλο
Ερεθίζοντας με μία εφαρμογή μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενώ έχουμε σταθεροποιήσει το κρανίο, παράγεται ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο αποπολώνει ή πολώνει τα νευρικά κύτταρα.
Όλες οι σύγχρονες νευρολογικές θεραπείες επικεντρώνονται στη δημιουργία τέτοιων προϋποθέσεων ώστε να αναζωογονηθούν τα νευρικά κύτταρα προκειμένου να υφίστανται ελάχιστες φθορές και να παράγουν τις απαραίτητες ουσίες για να διατηρούνται σε καλή κατάσταση και να έχουν τη δυνατότητα ανάκαμψης.
Χρησιμοποιώντας το φως μπορούμε να ελέγξουμε ποια γονίδια διεγείρουν τα νευρικά κύτταρα, κάτω από ποιες προϋποθέσεις και υπό ποιες συνθήκες.
Όπως έχουν δείξει οι οπτογενετικές έρευνες, τον τελευταίο καιρό μελετώντας τα διάφορα φάσματα του φωτός και τη δράση τους στον εγκέφαλο είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ποιες αντιδράσεις προκαλούν σε γονίδια τα οποία χορηγούνται και πως αυτά επιδρούν στα νευρικά κύτταρα.
Με τη νευροοπτική μπορούμε να μελετήσουμε ποια κύτταρα, με ποιον τρόπο, σε ποιο χρονικό διάστημα και με ποια ένταση διεγείρονται και πως επικοινωνούν μεταξύ τους ή πως αδρανοποιούνται παραπλήσια νευρικά κύτταρα.
Τα ιόντα αποτελούν στοιχεία ηλεκτρικού φορτίου που βρίσκονται σ’ όλα τα νευρικά κύτταρα.
Τα εγκεφαλικά δυναμικά που προκαλούνται από τα νευρικά κύτταρα δείχνουν ότι έχουν μία απευθείας εξάρτηση από κάποιες ουσίες.
Οι επιληπτικές κρίσεις εμφανίζονται συνήθως όταν τα νευρικά κύτταρα αρχίζουν και εκφορτίζονται. Ο εγκέφαλος είναι προετοιμασμένος για μια «άναρχη» λειτουργία.
Στα νευρικά κύτταρα όλη λειτουργία του κυττάρου βασίζεται κυρίως στον ακριβή και γονιδιακά προσδιορισμένο μεταβολισμό των πρωτεϊνών.
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που αποτελείται από πολλά νευρικά κύτταρα που μέχρι χθες οι επιστήμονες πίστευαν πως δεν έχουν αναπλαστική ικανότητα˙ αυτό όμως αποδείχθηκε σφάλμα.
H συγκεκριμένη πρωτεΐνη αποτελεί ένα «βιολογικό φρένο» εντός του εγκεφάλου και μέσα στο νευρικό σύστημα, προκειμένου να αποτρέψει τα νευρικά κύτταρα να αναπτύσσονται άναρχα.