Γενετικοί τόποι της νόσου του Parkinson
Η σύγχρονη βιολογία έχει εντοπίσει περίπου εννιά γενετικούς τόπους που είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Η σύγχρονη βιολογία έχει εντοπίσει περίπου εννιά γενετικούς τόπους που είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Οι εξαρτήσεις αποτελούν κύρια αιτία της αϋπνίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις διάφορες κλινικές μορφές της.
Η νόσος του Parkinson αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που αρχίζει κατά κύριο λόγο με διαταραχές του ύπνου.
Η ιντερφερόνη είναι ένα φάρμακο το οποίο δίνεται σε πολλές νευρολογικές ασθένειες και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στην περιοχή της νευρογλοίας και του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού διάφορες πρωτεΐνες παίζουν ένα τεράστιο ρόλο σε ότι αφορά τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού αλλά ταυτόχρονα και την ανταλλαγή ουσιών που γίνονται μέσω αυτού.
Σ’ όλες τις νευρολογικές παθήσεις, αλλά ιδιαίτερα στα εκφυλιστικά νοσήματα τύπου πάρκινσον, Alzheimer και λευκοδυστροφίες, έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια αποτελεσματική φαρμακευτική αντιμετώπιση θα είναι δυνατή μόνο αν βρεθούν λύσεις ή «κλειδιά» για τη διαπερατότητα του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Οι καινούργιες έρευνες ιδιαίτερα με τη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου τον τελευταίο καιρό έχουν καταδείξει ότι περιοδικά σε ορισμένα σημεία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού προκύπτουν «ανωμαλίες» που δημιουργούν εκεί «οπές».
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των διάφορων εξετάσεων τον τελευταίο καιρό έχει αποδειχτεί ότι ουσιαστικά η «βάση» της παθολογίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι μια πολύτοπη διαταραχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού∙ ανάλογα με την έκταση της βλάβης του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού και την ένταση και παθογεννητικότητα της παρουσιάζονται τα διάφορα συμπτώματα.
Απ’ τη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου έως και τα βαθιά του γεράματα η ανάπτυξη του διέπεται από μια ανάγκη∙ αυτή η ανάγκη είναι η σωστή λειτουργία του αιματικού φραγμού του εγκεφάλου.
Οι λοιμώξεις, οι οποίες μπορεί να είναι σ’ οποιοδήποτε μέρος του σώματος, πάντα έχουν άμεσα σχεδόν μια επικοινωνία και με τον εγκέφαλο ∙ο λόγος είναι ότι μέσω του αίματος φτάνουν και στην κυκλοφορία του εγκεφάλου.
Στον άνθρωπο το γήρας εξελίσσεται απ’ την πρώτη ημέρα της ζωής του∙ πρόκειται για μια παράλληλη φθορά του οργανισμού, ενώ ταυτόχρονα «τρέχει» η ανάπτυξη του.
Υπάρχουν ορισμένες φαρμακευτικές ουσίες οι οποίες πρέπει να φτάσουν στον εγκέφαλο, προκειμένου να αποφευχθούν άσχημες παθολογικές καταστάσεις που οδηγούν σε νευροεκφυλίσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος ∙χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η νόσος του Alzheimer και οι επιληψίες.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι το «δίχτυ» που απλώνεται γύρω από τον εγκέφαλο και μέσω του «δικτύου» του αφήνει να κυκλοφορήσουν ελεύθερες ορισμένες ουσίες που αυτός επιτρέπει να έρθουν σε επαφή με το εγκεφαλικό ιστό.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός που περιβάλλει ενδοθηλιακά κύτταρα στον εγκέφαλο είναι ένα «δίχτυ», το οποίο χαρακτηρίζεται από «πυκνές» συνδέσεις που αφήνουν μεταξύ τους κάποια κενά.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Όλη η ζωή εξαρτάται από έναν συντονισμό όλων των οργάνων και συστημάτων του σώματος που επιτυγχάνεται μέσω του εγκεφάλου.
Στην εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων οι διαταραχές της κυκλοφορίας είναι σημαντικές∙ ο λόγος είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορική διαταραχή στην περιοχή του αίματος καταφθάνει και στον εγκέφαλο με τα διάφορα «υποπροϊόντα» της.
Σήμερα με τη μοντέρνα μικροβιολογία και βιοχημεία είναι δυνατόν η ανάλυση και ο προσδιορισμός των φωσφολιπιδίων εντός του αίματος καθώς επίσης και σε τμήματα του οργανισμού.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.