Νόσος του Σαρκό και επιληψία. Η απουσία πόνου Αρρώστια τόσο για το «λαϊκό» μυαλό όσο ακόμη και για την βαριά ιατρική σκέψη σημαίνει κατά κανόνα την ύπαρξη μιας επώδυνης κατάστασης. Στην ιατρική γενικά όταν δεν υφίσταται πόνος και φόβος τότε και από τους πλέον ειδικούς υπάρχει μια «ανεμελιά» στην έρευνα της διάγνωσης, εάν τα αποτελέσματα […]
Από το ξεκίνημα της ιατρικής και των θεραπειών της για τον πόνο είναι γεγονός ότι το έγκαιρο «μπλοκάρισμα» της επώδυνης διαταραχής παίζει μεγάλο ρόλο στη θεραπεία.
Από την εποχή του Ιπποκράτη, οι γιατροί είναι συνεχώς σε μία προσπάθεια να βρουν λύσεις για καινούργιες αναλγητικές εφαρμογές στους έντονους πόνους.
Πρόκειται για δύο μοριακές ουσίες, τόσο για τη γλυκίνη όσο και για τις προσταγλανδίνες, που παράγονται κατά κύριο λόγο στο νωτιαίο μυελό, στα πίσω κέρατά του, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία και ρύθμιση του πόνου.
Ο πόνος είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα προς τον άνθρωπο που για να γίνει βιωματικός περνάει από διάφορα επίπεδα.
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Οι ημικρανίες ξεκινούν να αναπτύσσονται από το στέλεχος του εγκεφάλου και πιο συγκεκριμένα από τους πυρήνες του τριδύμου νεύρου.
Οι επώδυνες καταστάσεις στην παιδική ηλικία, κυρίως μετά από σωματοποιημένο άγχος, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Σε κάθε οργανισμό υπάρχει ένας αυτορρυθμιστικός μηχανισμός για την αίσθηση του πόνου.
Μετά από έρευνες που έχουν γίνει σε παιδιά, έχει διαπιστωθεί ότι στον εγκέφαλο παρουσιάζεται έντονη δραστηριότητα όταν το παιδί θυμάται συγκεκριμένες επώδυνες καταστάσεις.
Ο εγκέφαλος διαθέτει ένα μηχανισμό τη «ζωνοειδή έλικα» ο οποίος ειδοποιεί ανά πάσα στιγμή το άτομο αν θα πονέσει και πόσο.
Αφορά χαρακτηριστικά μία τυπική ομάδα πονοκεφάλων, κυρίως αγγειακής και κληρονομικής αιτιολογίας, που εμφανίζεται λίγο μετά τα μεσάνυχτα κατά τη διάρκεια του ύπνου με έντονο πόνο του οφθαλμού και ταυτόχρονο ερεθισμό του.
Σε ελαφριάς μορφής συναισθηματικών διαταραχών και πόνου έχουμε την αντίδραση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες επεξεργάζονται συναισθηματικά στοιχεία του πόνου.
Ο πόνος σαν ένα γενικευμένο συναίσθημα αποτελεί μια εγκεφαλική λειτουργία με παρόμοιους μηχανισμούς σε όλα τα άτομα.
Ο πόνος δεν είναι μόνο η αίσθηση που προκαλεί σαν επώδυνο γεγονός σε ένα άτομο, αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι επακόλουθο της ενσυναίσθησης του εντός προς τρίτους, δηλαδή της κατανόησης του πόνου, αλλά και η ενσυναισθητική συμπεριφορά, δηλαδή η κατανόηση της έκτασης του πόνου και το πώς αισθάνεται ο άλλος που τον βιώνει
Το να καταλαβαίνεις τον πόνο ενός τρίτου αποτελεί οπωσδήποτε ένδειξη μιας αναγνώρισης κάποιας λειτουργίας, μιας εγκεφαλικής λειτουργίας της γρήγορης αντίληψης κάποιας κατάστασης
Το νευρικό σύστημα καθ’ ολοκληρίαν είναι ένα σύστημα ελέγχου κάθε μορφής πόνου που «παράγεται» εντός ενός οργανισμού ή ενός ανθρώπινου σώματος
Η θεραπεία του πόνου αποτελεί ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα στη σύγχρονη ιατρική, ιδιαίτερα αυξημένο τα τελευταία χρόνια
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια επηρεασμού των νευρωνικών τόξων που προκαλούν το χρόνιο πόνο στον εγκέφαλο
Νευρολογία-Ψυχιατρική- Η θεραπεία του πόνου και οι ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος