Parkinson και «βραδυφρενία»
Η «βραδυφρενία» είναι ένας παλιός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως προκειμένου να χαρακτηριστεί η βραδύτητα της σκέψης, η αδυναμία έκφρασης και γενικά ο συντονισμός γνωστικών λειτουργιών.
Η «βραδυφρενία» είναι ένας παλιός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως προκειμένου να χαρακτηριστεί η βραδύτητα της σκέψης, η αδυναμία έκφρασης και γενικά ο συντονισμός γνωστικών λειτουργιών.
Η ενίσχυση της αντίληψης αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για την αντιμετώπιση και βελτίωση των μνημονικών διαταραχών.
Πρόκειται για μία εκφυλιστική νόσος η οποία χαρακτηρίζεται από καταστροφή των νευρικών κυττάρων σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου.
Οι επώδυνες καταστάσεις στην παιδική ηλικία, κυρίως μετά από σωματοποιημένο άγχος, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Όταν κανείς χάνει τον αυτοέλεγχό του, το πρώτο βήμα αυτοσυγκράτησης είναι η συγκρότηση της σκέψης του έτσι ώστε να μπορέσει να εκτιμήσει την κατάσταση ή τις καταστάσεις που τον οδηγούν στην απώλεια του αυτοελέγχου.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Στη δεκαετία του εξήντα άρχισαν να γίνονται πειράματα σε εργαστήρια της Αμερικής, προκειμένου να ελεγχθεί η κίνηση σε συνδυασμό με τη σκέψη.
Η ζωή του ανθρώπου βασίζεται κυρίως στη σκέψη του για τα ανεκπλήρωτα όνειρα ή για τα πλάνα που δεν εκτελέστηκαν.
Στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών υπάρχει ένα κέντρο συντονισμού των κινήσεων που ρυθμίζει την κίνηση και τη γνώση.
Ο εγκέφαλος προστατεύει το άτομο σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας προκειμένου να μη συναντάει δυσκολίες.
Όταν κάποιος μαθαίνει ποδήλατο δεν το ξεχνάει ποτέ.
Μετά το έτος 1950 μία έντονη τάση για αναζήτηση ερευνητικών πεδίων στον τομέα της νευροψυχολογίας ξεκίνησε να αναπτύσσεται από την Αμερική και την Κεντρική Ευρώπη.
Υπάρχει μία πολύ μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων, όπως για παράδειγμα η υπέρταση, τις οποίες θεωρούμε αμιγώς λειτουργικές διαταραχές των σωματικών οργάνων ενώ στην ουσία πρόκειται για μία εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Η χοληδόχος κύστη αποτελεί μία ανεξάρτητη λειτουργική μονάδα του σώματος.
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Μετά από πολλές μελέτες και ιδιαίτερα απ’ αυτήν του νευρολόγου – ψυχίατρου Constantin von Economo έχει αποδειχθεί ότι η κατάσταση του ύπνου δεν είναι μία παθητική λειτουργία του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος ανανεώνεται συνεχώς.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.
Χρησιμοποιώντας το φως μπορούμε να ελέγξουμε ποια γονίδια διεγείρουν τα νευρικά κύτταρα, κάτω από ποιες προϋποθέσεις και υπό ποιες συνθήκες.