O ρόλος της μνήμης στις μυθοπλασίες
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, αλλά μπορούμε πλέον μέσω της πληροφορίας που έχουμε από τις σύγχρονες εργαστηριακές διαπιστώσεις της έρευνας του εγκεφάλου να δούμε ότι όλη η οικονομία είναι μια κατάσταση κακής ή καλής ψυχολογίας του ατόμου
Το γονίδιο SRGAP2C είναι μια παραλλαγή ή καλύτερα αντιγραφή του αρχικού γονιδίου SRGAP2 και παίζει ένα πολύ ουσιαστικό ρόλο στη δημιουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου με μια κωδικοποιημένη δραστηριότητα που έχει αρχίσει εδώ και τρείς χιλιάδες χρόνια
Μια ανακοίνωση ενός γερμανού ιατρού του Θεοδώρου Λέμπερ, στις αρχές του 20ου αιώνα, επιβεβαιώθηκε τα τελευταία χρόνια επακριβώς με τη μοριακή βιολογία
Πρώτα από όλα η φύση της ίδιας της ασθένειας.
Πολλές φορές η μορφή των επιληπτικών κρίσεων, η αλλαγή της κλινικής εικόνας που παρουσιάζεται από παιδί σε παιδί και ίσως παίζει μεγάλο ρόλο η άγνοια επί του γεγονότος, τόσο από τους γονείς, όσο και η μη σωστή εκτίμηση από τους ειδικούς
Πάρα πολύ.
Η ανάλυση των ιστορικών των ασθενών που έχουμε εδώ στη Βιονευρολογική, που έχουν υποστεί εγκεφαλικά, δείχνει ότι πάρα πολλές φορές οι παθήσεις του τοιχώματος των αγγείων που σήμερα ελέγχονται εύκολα με τα μοντέρνα μηχανήματα που έχουμε, είναι υπεύθυνες για αυτά τα εγκεφαλικά
Είναι εδώ και καιρό γνωστό ότι ορισμένοι γονιδιακοί σχηματισμοί, κατά καιρούς, στον εγκέφαλο δημιουργoύν τέτοιες «αναταράξεις», που προκαλούν βία
Όποιος έρχεται σε επαφή με πληθώρα σχιζοφρενικών ασθενών, θα διαπιστώσει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις κυριαρχούν τα θετικά συμπτώματα
Στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές σε ασθενείς με διαταραχές της μνήμης πως διάφοροι τρόποι της σκέψης, σε άμεση σχέση με τη μνήμη, επηρεάζουν τον τρόπο που αισθανόμαστε τον κόσμο και συμπεριφερόμαστε μέσα σε αυτόν
Ο «ενδοπροβαλλόμενος θυμός» είναι ένας θυμός που πηγάζει από πολλές αιτίες, αλλά ο ασθενής έχει την τάση να τον προβάλλει προς το εσωτερικό του
Έχει αποδειχτεί σε καταθλιπτικούς ασθενείς ότι η συνειδητοποίηση των εμπειριών τους και των αποτελεσμάτων τους βελτιώνει με καταπληκτική ταχύτητα την κλινική τους εικόνα
Η ψυχανάλυση και κατ’ επέκταση η ψυχοθεραπεία τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες στη διάγνωση της κατάθλιψης
Η γνωστική θεραπεία είναι μια θεραπεία της «λογικής».Δηλαδή, δείχνει στον ασθενή το αντικείμενο της νοσηρότητας κάποιας σκέψης
Ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, που στην ουσία «κυνηγάει» σήμερα όλη την κλινική Νευρολογία, είναι κατά το πόσο η διανοητική καθυστέρηση κάποιου προσώπου, ιδίως σε παιδιού, «επικοινωνεί» με επιληπτικές κρίσεις
Σίγουρα σε χρόνιους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται με τον καιρό μια βραδυφρένεια και μια βραδύτητα, σε ότι αφορά το συντονισμό σκέψης, απάντησης και γενικής επικοινωνίας
Το AIDS βασικά αλλά και σε περιπτώσεις ανοσοκαταστολής κάθε μορφής, σε έντονη τοξοπλάσμωση και κρυπτοκοκκίαση, σε λευκοδυστροφίες, ιδιαίτερα στα παιδιά, στην υποκλινική σκληρωτική παρεγκεφαλίτιδα και σε μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας που για πολλά χρόνια λαμβάνουν ανοσοκαταστολή, ενώ παράλληλα υπάρχουν εξάρσεις της νόσου
Το μεγάλο πρόβλημα της σύγχρονης νευροψυχιατρικής έρευνας είναι το πώς δημιουργείται, πώς εκφράζεται και πώς μεταβιβάζεται η συνειδητή σκέψη
Διαταραχές συνείδησης υφίστανται λόγω του ότι υπάρχει συνείδηση
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας τα απομυελινωτικά νοσήματα, δηλαδή την κατάσταση της μυελίνης σε διάφορες νευρολογικές κλινικές εικόνες, έχουμε διαπιστώσει ότι το όλο σύστημα, είναι ένα «κλειδί» μεταξύ αυτής της ουσίας της μυελίνης και της συνείδησης
Στη Βιονευρολογική, στα είκοσι χρόνια περίπου λειτουργίας και με τους χιλιάδες ασθενείς με διάφορα απομυελυνωτικά σύνδρομα, είχαμε πάντοτε την απορία κατά πόσο η έκφραση σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί μια κλινική οντότητα ή περισσότερο ένα «φιλολογικό» τίτλο για μια ασθένεια