Anti-LINGO-1 και σκλήρυνση κατά πλάκας
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Στο τελευταίο συνέδριο των νευροεπιστημόνων στο Σικάγο του Ιλινόις έγιναν μερικές σπουδαίες παρουσιάσεις˙ το θέμα ήταν γύρω από την επανανεύρωση και τις μυελινώσεις.
Λόγω περιβαλλοντικών αλλά και κοινωνικών αλλαγών, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία «επέλαση» ιικών λοιμώξεων και κυρίως στις ευπαθείς ομάδες.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία γνωστή αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που μελετάται εντατικά παγκοσμίως εδώ και 100 χρόνια.
Στοιχεία ενδημικής εμφάνισης της σκλήρυνση κατά πλάκας κατά περιοχές καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της άμεσης διάγνωσης και θεραπείας της.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία νευρολογική νόσος που επηρεάζεται από τον ύπνο.
Για την αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου στη σκλήρυνση κατά πλάκας με χαρακτηριστική συμπτωματολογία την πρωινή κόπωση μία ουσιαστική και θεραπευτική αγωγή είναι η χορήγηση ανταγωνιστών της ισταμίνης.
Πρόκειται για ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης.
Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, εγκεφαλικά κύτταρα προσπαθούν να αναπληρώσουν τη χαμένη ενέργεια από άλλα εκφυλισμένα κύτταρα με επιπλέον δραστηριότητα.
Η γλουταμάτη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του κεντρικού νευρικού συστήματος που μεταφέρει σήματα διεγερσιμότητας από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Η ιντερφερόνη και συγκεκριμένα η ιντερφερόνη–β διαδραματίζει συγκεκριμένο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού˙ πρόκειται για πρωτεΐνες, οι οποίες μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος εμποδίζουν την παραγωγή αντισωμάτων από τα Τ – κύτταρα και εικάζεται ότι είναι δυνατόν να εμποδίσουν τις ώσεις στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ο προσδιορισμός των Τ – κυττάρων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ότι αφορά τις εξάρσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Οι συχνές ώσεις χαρακτηρίζουν τη νόσο.
Είναι γνωστό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα όπου ο ίδιος ο οργανισμός επιτίθεται στον εαυτό του καταστρέφοντας τη μυελίνη των νευρικών κυττάρων, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Εκτός από την ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία καταστρέφεται η μυελίνη με αποτέλεσμα να μη μεταδίδεται η ηλεκτρική ώση πάνω στο νεύρο, παράλληλα στη σκλήρυνση κατά πλάκας συμβαίνει και μία άλλη διαταραχή.
Όταν η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται, παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις των συμπτωμάτων της.
Τα ολιγοδενδροκύτταρα είναι ειδικά κύτταρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα τα οποία παράγουν την ουσία που λέγεται μυελίνη.