Αυτοτιμωρία και αυτοτραυματισμός
Στη Βιονευρολογική, ένα τακτικό σύμπτωμα από διάφορες νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες είναι η τάση για αυτοτραυματισμούς
Στη Βιονευρολογική, ένα τακτικό σύμπτωμα από διάφορες νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες είναι η τάση για αυτοτραυματισμούς
Το σαρδάμ(παραφασίες) σε συνδυασμό με νεολογισμούς διαταράσσουν σε πολλούς ασθένειες την, κατά τα άλλα, ρέουσα ομιλία
Πρόκειται για μια κατάσταση που τουλάχιστον στη Βιονευρολογική εμφανίζουν πολλοί ασθενείς και τακτικά και σίγουρα θα την έχει εντοπίσει κάποιος σε άλλους, κατά τη διάρκεια της ζωής του
Πρόκειται για κλινικά «δυσδιάγνωστες» καταστάσεις, κυρίως μετά από λοιμώξεις ή μικροτραυματισμούς, που διαταράσσουν την αγγειακή αυτορρύθμιση του εγκεφάλου
Πρόκειται για μια περίπτωση αμνησίας που έχει ευρύ φάσμα συμπτωματολογίας όπως έχουμε διαπιστώσει σε δικά μας περιστατικά εδώ στη Βιονευρολογική.
Έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, τακτικά, να παρουσιάζονται έντονα προβλήματα μετά από κάμψη ή έκταση του αυχένα σε υπερβολικό βαθμό.
Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από τις αποφύσεις του, τους συνδέσμους του και τις αρθρώσεις του.
Η ενδοτοξικότητα· πρόκειται για ένα φαινόμενο συνηθισμένο σε τραυματισμούς, δηλητηριάσεις ή άλλες διαταραχές της ισορροπίας της εγκεφαλικής ουσίας και κυρίως εναπόκειται στο κακό συντονισμό των λεγόμενων νευροδιαβιβαστών.
Πέρα από λοιμώξεις , «βρωμιές», βύσμα, τραυματισμούς ή ότι άλλο προκύψει στο εξωτερικό αυτί, υπάρχει μια μόνιμη «διαταραχή» η οποία το ενοχλεί και είναι οι διάφορες συχνότητες που παρουσιάζονται με τη μορφή «θορύβων» ή καταστάσεων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις στην Βιονευρολογική διακρίνουμε τρεις ιδιαίτερους τύπους: Τον Α, Β και Γ.