Biofeedback στο υπερκινητικό παιδί
Σύγχρονα και περίπλοκα αλλά παράλληλα πολύ ουσιαστικά διαγνωστικά και τεχνικά μέσα δίνουν τη δυνατότητα στα υπερκινητικά παιδιά να αυτοελέγχουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Σύγχρονα και περίπλοκα αλλά παράλληλα πολύ ουσιαστικά διαγνωστικά και τεχνικά μέσα δίνουν τη δυνατότητα στα υπερκινητικά παιδιά να αυτοελέγχουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση προσοχής είναι εύκολο να διαγνωστεί από τον ειδικό.
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση της προσοχής είναι ένα τεράστιο σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα
Μια μια «στανταρισμένη» κλινική εικόνα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πάρα πολλοί ερευνητές, γιατροί ασχολούνται, καταλήγοντας ακριβώς σε αυτό το σημείο˙ ότι δεν υπάρχει μια «στανταρισμένη» εικόνα και έτσι κατά καιρούς έχουμε, μέχρι να επικρατήσει αυτός ο όρος «υπερκινητικό παιδί και διάσπαση προσοχής», διάφορες άλλες «υποδιαγνώσεις» ή διαγνωστικές ερμηνείες
Σε ότι αφορά την υπερκινητικότητα και τη διάσπαση της προσοχής σε ένα παιδί, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί σε ότι αφορά το όριο μεταξύ παθολογικού και φυσιολογικού
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση προσοχής είναι ένας τρομερός «μπελάς», τόσο για το περιβάλλον όσο και για τον ιατρό που θα προσπαθήσει να βρει μια βιώσιμη θεραπεία
Στην ουσία πρόκειται για μια στερεοτυπία, που χαρακτηρίζει πολλά υπερκινητικά παιδιά με ευαισθησία για φωτοεπιληψία
Στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις που κάνουμε στη Βιονευρολογική σε παιδιά με τέτοια προβλήματα, παρατηρούμε ότι τακτικότατα υπάρχει και μια συμπληρωματική συμπτωματολογία άλλου συναισθηματικού τύπου ενοχλήσεων
Όσο και αν φαίνεται περίεργο ένα στοιχείο του υπερκινητικού παιδιού με διάσπαση προσοχής είναι τα περιοδικά συμπτώματα κατάθλιψης που δείχνει
Το κύριο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτά τα παιδιά με τη διάσπαση της προσοχής και την υπερκινητικότητα είναι η μεγάλη συναισθηματική αστάθεια, τόσο προς το περιβάλλον, όσο και προς τον εαυτό τους
Στα υπερκινητικά παιδιά τακτικότατα διαπιστώνουμε ότι πέραν της βασικής συμπτωματολογίας, εμφανίζουν πολύ περισσότερο από τα συνομήλικα τους διαταραχές του συναισθηματικού και εκπτώσεις ή ελλείμματα ευφυΐας
Στη Βιονευρολογική πάντα σε εκτεταμένες νευροφυσιολογικές έρευνες σε υπερκινητικά παιδιά διαπιστώνουμε στοιχεία διαταραχής του ανοσοποιητικού
Βέβαια υπάρχει το παλιό ιατρικό δίλλημα που έχουμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική ˙το πώς να χαρακτηριστεί μια επιθετική, αλόγιστη και ξαφνική αντίδραση του υπερκινητικού παιδιού
Στη Βιονευρολογική, συγκεντρώνοντας τα διάφορα στοιχεία που παρατηρούμε σε παιδιά με υπερκινητικότητα και διαταραχή της προσοχής, το κύριο σύμπτωμα και από εκεί που εν μέρει «αποδεικνύεται» το πρόβλημα είναι ότι αυτά εμφανίζουν μια διαταραχή της λογικής της ομάδας
Στη Βιονευρολογική, σε όσα παιδιά, με υπερκινητικότητα και είναι αρκετά, καταφέραμε να εκτελέσουμε όλες τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και ιδιαίτερα αυτή της εικοσιτετράωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής, διαπιστώσαμε μια σαφή διαταραχή των εγκεφαλογραφημάτων
Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.
Η πλέον χαρακτηριστική και σίγουρη μέθοδος για την παρακολούθηση της εγκεφαλικής λειτουργίας ενός υπερκινητικού παιδιού με διάσπαση προσοχής είναι η μέθοδος του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Το υπερκινητικό παιδί και ιδιαίτερα αυτό με διάσπαση προσοχής αποτελεί αντικείμενο μελέτης για τους γιατρούς και αργότερα για τους νευροεπιστήμονες ήδη από το 17ο αιώνα στην Ευρώπη.
Η ντοπαμίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή είναι μια ουσία που μεταβιβάζει βιοχημικά τη νευρική διέγερση από το ένα εγκεφαλικό κύτταρο στο άλλο
Τις προηγούμενες δυο δεκαετίες ένα ελβετικό φάρμακο, η μεθυλφαινιδάτη, που ανακαλύφθηκε από έναν Ελβετό χημικό που έδωσε και το όνομα της γυναίκας του στο φάρμακο, Ριταλίνη (από το Ρίτα), θεωρήθηκε ότι έδωσε τη λύση στο υπερκινητικό παιδί