Κατάθλιψη και αϋπνία
Έχει διαπιστωθεί σύνδεση μεταξύ αϋπνίας και κατάθλιψης σε ασθενείς που δεν μπορούν να κοιμηθούν καλά.
Έχει διαπιστωθεί σύνδεση μεταξύ αϋπνίας και κατάθλιψης σε ασθενείς που δεν μπορούν να κοιμηθούν καλά.
Σ’ όλες τις νευροψυχιατρικές παθήσεις υπάρχει μία αμφίδρομη νοσολογική διαδικασία, είτε αυτές φτάνουν σ’ ένα σημείο όξυνσης των συμπτωμάτων λόγω διαταραχής του βαθύ ύπνου ή αντίθετα η ύπαρξή τους δημιουργεί προβλήματα σ’ αυτό το στάδιο του ύπνου.
Άπνοια χαρακτηρίζεται η κατάσταση όπου πραγματοποιείται διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Η έλλειψη ύπνου προκαλεί έντονη διαταραχή στην απορρόφηση της γλυκόζης από τον οργανισμό, η οποία κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στο αίμα και δεν απορροφάται από τους μυς, με αποτέλεσμα να μη γίνονται καύσεις και κατά συνέπεια να μην παράγεται ενέργεια.
Το υπαρξιακό άγχος εκδηλώνεται σε κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα όταν εμφανιστεί η «ιδέα» του θανάτου.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές επιληψίας οι οποίες «εκφράζονται» συμπτωματολογικά κατά τη διάρκεια του ύπνου ή αμέσως μετά την αφύπνιση.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Η συγκέντρωση είναι μια ανώτερη λειτουργία κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή του εγκεφαλικού εκείνου σχηματισμού που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα θηλαστικά και μας δίνει την ανθρώπινη ιδιότητα.
Την πραγματικότητα την βιώνουμε γύρω μας ως καθημερινή διαδικασία έχοντας πλήρη αντίληψη και συνείδηση της ύπαρξης της.
ήμερα έχουμε φτάσει σ’ ένα προχωρημένο επίπεδο διάγνωσης που μπορούμε να ελέγξουμε όχι μόνο την ύπαρξη της εμμονής αλλά και τις ιδιαιτερότητες της, όπως επίσης μπορούμε να μαντέψουμε την επικινδυνότητα της για το μέλλον.
Είναι γεγονός ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο οι απαιτήσεις του μειώνονται και τόσο η υπομονή και η κριτική του ικανότητα αυξάνονται.
Η υπνοβασία ακόμα κι αν υπήρξε σαν μεμονωμένο επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή ακόμα κι αν υφίσταται σαν γενετική προδιάθεση μπορεί να εμφανιστεί έντονα μετά από νευρολογικές ασθένειες.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί χαρακτηριστική εξέταση που δείχνει παραστατικά και πιστοποιεί την ύπαρξη της υπνοβασίας.
Η εξέλιξη είναι ο βασικός γνώμονας πάνω στον οποίο εξετάζουμε την ύπαρξη των διάφορων ειδών και κυρίως του ανθρώπου.
Ο οίκτος είναι ένα κοινό ένστικτο που το έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος και αποτελεί μια «λειτουργία» που παράγεται στο νεοεγκέφαλo.
Ο εγκέφαλος γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της ιεραρχίας για τη βελτίωση της ζωής· γι’ αυτόν το λόγο έχει «δημιουργήσει» τα ανάλογα νευρωνικά τόξα τα οποία αποτελούν προϋπόθεση για την ύπαρξη της κοινωνικής ιεραρχίας.
Το ένστικτο της βουλιμίας υπάρχει στον άνθρωπο και ουσιαστικά o ρόλος του είναι να τον προστατεύει από την πείνα· πρόκειται για μια διαχείριση της πείνας ως προς την επιβίωση του ατόμου.
Το «αρχέγονο» αίσθημα της πείνας αναπτύσσεται σε κάθε άνθρωπο και δημιουργεί με τα χρόνια, ακόμα και σε νέους πολιτισμούς όπου πλέον οι άνθρωποι μπορούν να ζουν έως και εκατό χρόνια, το αίσθημα της βουλιμίας· το αίσθημα, δηλαδή, ότι ποτέ δεν έχουμε αυτό που θέλουμε.
Υπάρχουν άπειρα πράγματα τα οποία μαθαίνουμε ήδη από τη βρεφική ηλικία· ότι έτσι πρέπει να γίνονται γιατί έτσι είναι το «σωστό».
Η ερωτική επιθυμία είναι μια επιθυμία για εξέλιξη της ζωής και δεν έρχεται απευθείας από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου· μην μπερδεύουμε την ελεύθερη βούληση με το αίσθημα της ερωτικής επιθυμίας, όσον αφορά την επιλογή του συντρόφου.