Οι κόμβοι του Ranvier όπως φαίνονται στην εικόνα είναι δακτύλιοι μεταξύ των τμημάτων της μυελίνης ˙είναι πολύ σημαντικοί για το νευροκύτταρο διότι συγκεντρώνουν το τοπικό ερέθισμα και το μεταδίδουν στον επόμενο δακτύλιο.
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους εξέλιξης και επιδείνωσης της νόσου είναι οι επαναλαμβανόμενες ώσεις.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει χαρακτηριστικές εξάρσεις συμπτωμάτων που μπορούν να φτάσουν μέχρι την πλήρη κατάρρευση του ασθενούς.
Για κάθε είδους θεραπεία που πρόκειται να λάβει ο ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας, πρέπει να γίνεται πλήρης και λεπτομερής ανάλυση του ιστορικού και της εξέλιξης της νόσου
Σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας έχει παρατηρηθεί ότι κάποιες υποομάδες χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένα συμπλέγματα διάφορων τύπων της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία επίπονη νόσος.
Ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας συχνά χειρουργούνται στον αυχένα.
Κάθε μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας απαιτεί θεραπεία.
Τα ήδη υπάρχοντα συμπλέγματα των διάφορων συμπτωμάτων της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας επιβαρύνονται από τα μετατραυματικά σύνδρομα.
Η ινομυαλγία είναι μία νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος όπου το κέντρο του πόνου στον εγκέφαλο δεν μπορεί να συντονιστεί με την περιφέρεια των νεύρων.
Ως γνωστόν η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει διακυμάνσεις όσον αφορά τα συμπτώματα.
Ορισμένες μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας περιορίζονται σε βλάβη των νευροαξόνων και όχι σε φθορά της μυελίνης.
Στις αρχές του 21ου αιώνα ξεκινάει ένα καινούργιο δίλημμα σε ότι αφορά την αιτία εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ πρόκειται για φλεγμονή ή εκφύλιση των νευρικών κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Είναι γνωστό ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα που προσβάλλει τη μυελίνη των νεύρων.
Έρευνες που έγιναν στις αρχές του 21ου αιώνα έδειξαν ότι στη σκλήρυνση κατά πλάκας έχουμε ένα περίπλοκο σύμπλεγμα νοσολογικών παραγόντων που οδηγεί στην κλινική μορφή της νόσου.
Σε παγκόσμιο ιατρικό επίπεδο υπάρχει η πεποίθηση ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Όλες οι καινούργιες ενδείξεις και τα ερευνητικά αποτελέσματα καταλήγουν σ’ ένα συμπέρασμα: για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας πρέπει να ακολουθείται εξατομικευμένη θεραπεία, και αυτό γιατί έχουμε μία πολυπαραγοντική νόσο που διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Για κάθε ιατρικό πρόβλημα, νόσο ή ενόχληση είναι απαραίτητο να υπάρχει και συγκεκριμένο θεραπευτικό σχήμα.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος