Η λειτουργία της κοινωνικής ιεραρχίας
Υπάρχουν άπειρα πράγματα τα οποία μαθαίνουμε ήδη από τη βρεφική ηλικία· ότι έτσι πρέπει να γίνονται γιατί έτσι είναι το «σωστό».
Υπάρχουν άπειρα πράγματα τα οποία μαθαίνουμε ήδη από τη βρεφική ηλικία· ότι έτσι πρέπει να γίνονται γιατί έτσι είναι το «σωστό».
Ο εγκέφαλος μας είναι κατασκευασμένος με τέτοιον τρόπο ώστε από μόνος του να αποφασίζει αν θα κάνει έναν αγώνα ή όχι.
Μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει ένας σχηματισμός, το λεγόμενο «δρέπανο» του εγκεφάλου, η λειτουργία του οποίου είναι να σταθμίζει την ένταση των ενστίκτων και των αισθημάτων.
Η ερωτική επιθυμία είναι μια επιθυμία για εξέλιξη της ζωής και δεν έρχεται απευθείας από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου· μην μπερδεύουμε την ελεύθερη βούληση με το αίσθημα της ερωτικής επιθυμίας, όσον αφορά την επιλογή του συντρόφου.
Η επιθυμία να ανήκουμε κάπου μαθαίνεται από τους γονείς στα μωρά αλλά ταυτόχρονα τα «μωρά» από την πρώτη στιγμή της ζωής τους έχουν την αίσθηση ότι ανήκουν κάπου.
Η άρνηση της τροφής αποτελεί μια διαταραχή του ενστίκτου της πείνας και αποτελεί μια παθολογική εγκεφαλική κατάσταση.
Μια συσσώρευση παθολογικών περιστατικών που αφορά τη θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια αναφέρθηκε τα τελευταία χρόνια στις Ευρωπαϊκές κλινικές, αναγκάζοντας έτσι τον Ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων να προβεί σε μια ανακοίνωση σχετικά με τα διάφορα φάρμακα που περιέχουν την ιντερφερόνη Β.
Από έρευνες, εμπειρία αλλά και από τη σύγχρονη νευροεπιστήμη είναι πλέον γνωστό ότι σχεδόν τα πάντα γύρω μας είναι ένα προϊόν συνεχούς εξέλιξης.
Η οργάνωση της ζωής γίνεται στον εγκέφαλο.
Υπάρχουν ορισμένα αισθήματα τα οποία είναι προέκταση κληρονομικών διαδικασιών και έχουν τη βάση τους σε γενεσιουργά ένστικτα που αναπτύσσονται με τη γέννηση του ανθρώπου.
Ο εγκέφαλος έχει ορισμένα τμήματα τα οποία ανάλογα με τη λειτουργία τους κατευθύνουν τη ζωή μας χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβανόμαστε.
Η παροδική σφαιρική αμνησία είναι μια κατάσταση που έχει τη βάση της σε μια αγγειακή διαταραχή κάποιας περιοχής του εγκεφάλου και κυρίως της περιοχής του ιπποκάμπου αμφοτερόπλευρα· χαρακτηρίζεται από μια περιοδική απώλεια μνήμης σε ελαφριά μορφή, ενώ ο ασθενής παραμένει πλήρως λειτουργικός.
Η άνοια απασχολεί πάρα πολύ τους ιατρούς, διότι τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά συσσωρεύονται παγκοσμίως και πολλές φορές παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι το σημείο που γίνονται τόσο εμφανή που η διάγνωση τους μετά πλέον είναι «άχρηστη».
Όπως αναφέραμε και σε άλλα άρθρα, η ψυχογενής κρίση αποτελεί μια πολύ δύσκολη κλινική εικόνα διότι μαζί με τ’ άλλα προβλήματα προστίθεται και η «αμφιβολία» αν έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια επιληπτική κρίση.
Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.
Για τον κλινικό γιατρό αλλά και για τον ασθενή το σημαντικότερο όλων είναι η γρήγορη επιβεβαίωση της άνοιας.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».