«Déjà vu», επιληψία ή σχιζοφρένεια
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Ένα από τα μεγάλα θέματα παραψυχολογικού χαρακτήρα που συζητούνται εδώ και πολλές δεκαετίες είναι μήπως οι καταστάσεις déjà vu είναι φαινόμενα μετενσάρκωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Το déjà vu είναι μία χαρακτηριστική αίσθηση όπου ο ασθενής φαντάζεται ότι ξαναζεί μία κατάσταση που έχει βιώσει.
Οι εξωαισθητηριακές αντιλήψεις είναι χαρακτηριστικές καταστάσεις που εμφανίζονται με τη μορφή διάφορων ψυχώσεων ή μεικτών ψυχώσεων και επιληπτικών καταστάσεων.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η γαλλική νευρολογική σχολή, πριν από δυο αιώνες περίπου, έφερε τον όρο «déjà vu» και το χαρακτηριστικό του σαν ένα σύμπτωμα επιληπτικών καταστάσεων στην διεθνή βιβλιογραφία
Το «jamais vu» είναι κλινικά ο αντίποδας του «déjà vu», που σημαίνει το αίσθημα της ανοικιότητας
Φυσικά ναι, πάρα πολλές φορές στην Βιονευρολογική, ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις, ακόμα και οι λεγόμενες μορφές déjà vu ή jamais vu, έχουν βρεθεί κατ’ επανάληψη στον διαγνωστικό έλεγχο που κάνουμε.
Η προμνησία είναι η αίσθηση που έχει κάποιος ότι έχει βιώσει στο παρελθόν μία παρόμοια κατάσταση που αισθάνεται εκείνη τη στιγμή.
Eπιληψία και βιώματα. Υπάρχουν κάποιες επιληπτικές κρίσεις που εκδηλώνονται σαν βιωματικές διαταραχές. Αυτού του είδους επιληπτικές κρίσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για δυο κυρίως λόγους. Ο βασικότερος είναι ότι σχεδόν κατά κανόνα «παραγνωρίζονται» και δημιουργούν λάθος εντυπώσεις και διαγνώσεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι με την πάροδο του χρόνου περιπλέκονται και με άλλες παθολογικές καταστάσεις αποπροσανασολίζοντας πλήρως […]