Τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την άνοδο της μοριακής γενετικής, έχει «καρφωθεί» σε πάρα πολλούς επιστήμονες στο μυαλό τους ότι όλα στρέφονται γύρω από την γενετική, η οποία επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου και έτσι κανείς καταλήγει στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τελευταία και στις ανακοινώσεις που έγιναν στο περιοδικό Nature, έχει πάλι τη δημοσίευση κάποιων Αμερικάνων συγγραφέων που αναφέρονται σε περίπου εβδομήντα διαφορετικούς γονιδιακούς τόπους σαν υπεύθυνους για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βέβαια πρόκειται για μια υπερβολή, διότι τόσα πολλά γονίδια δεν μπορούν να ευθύνονται μόνο για μια αρρώστια ή για ένα πρόσωπο αυτής της αρρώστιας, μάλιστα όταν αυτό το «πρόσωπο» αλλάζει σχεδόν από ασθενή σε ασθενή.
Όσο σκληρό και αν φαίνεται, πρέπει να υπάρξει εδώ πέρα μια «στροφή» της σκέψης και να δούμε μήπως για την σκλήρυνση κατά πλάκας πέρα από γενετικούς, επιγενετικούς και ανοσοποιητικούς παράγοντες ευθύνονται και άλλα αίτια.
Ίσως για αυτό το λόγο, έχουμε μεγάλη επιτυχία, τουλάχιστον από την δική μας γνώση στην Βιονευρολογική, όταν προτιμάμε την εξατομικευμένη θεραπεία σε κάθε ασθενή.
Ερεθίζοντας διακρανιακά με μαγνητικά κύματα τον εγκέφαλο σε διάφορα σημεία, μπορούμε να συντονίσουμε καλύτερα εγκεφαλικές λειτουργίες μάθησης σε περιπτώσεις διαταραχών μνήμης και συγκέντρωσης Περισσότερα...
Η σεξουαλική συμπεριφορά του ατόμου είναι οπωσδήποτε θέμα ορμονών, αλλά και ψυχολογικών επιρροών, κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας Περισσότερα...
Παρακολουθούν τώρα*
ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ (3 από 3)
*Ο Δρ. Δημήτρης Κουντούρης έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές σαν ειδικός επιστημονικός σύμβουλος επί θεμάτων Νευρολογίας και Ψυχιατρικής. Για πλήρη λίστα των τηλεοπτικών εκπομπών μπορείτε να επισκεφτείτε και το κανάλι μας στο YouTube: Neurology Channel
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, με την άνοδο της μοριακής γενετικής, έχει «καρφωθεί» σε πάρα πολλούς επιστήμονες στο μυαλό τους ότι όλα στρέφονται γύρω από την γενετική, η οποία επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου και έτσι κανείς καταλήγει στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τελευταία και στις ανακοινώσεις που έγιναν στο περιοδικό Nature, έχει πάλι τη δημοσίευση κάποιων Αμερικάνων συγγραφέων που αναφέρονται σε περίπου εβδομήντα διαφορετικούς γονιδιακούς τόπους σαν υπεύθυνους για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Βέβαια πρόκειται για μια υπερβολή, διότι τόσα πολλά γονίδια δεν μπορούν να ευθύνονται μόνο για μια αρρώστια ή για ένα πρόσωπο αυτής της αρρώστιας, μάλιστα όταν αυτό το «πρόσωπο» αλλάζει σχεδόν από ασθενή σε ασθενή.
Όσο σκληρό και αν φαίνεται, πρέπει να υπάρξει εδώ πέρα μια «στροφή» της σκέψης και να δούμε μήπως για την σκλήρυνση κατά πλάκας πέρα από γενετικούς, επιγενετικούς και ανοσοποιητικούς παράγοντες ευθύνονται και άλλα αίτια.
Ίσως για αυτό το λόγο, έχουμε μεγάλη επιτυχία, τουλάχιστον από την δική μας γνώση στην Βιονευρολογική, όταν προτιμάμε την εξατομικευμένη θεραπεία σε κάθε ασθενή.
