«Κλείσιμο ματιών» και «ζάρωμα» μετώπου
Το απλό «κλείσιμο ματιού» ασυναίσθητα ή επίσης το ξαφνικό «ζάρωμα» του μετώπου σαν ακούσια κίνηση, δηλαδή χωρίς τη θέληση του ιδίου του ατόμου, τις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί ένα «απλό τικ»
Το απλό «κλείσιμο ματιού» ασυναίσθητα ή επίσης το ξαφνικό «ζάρωμα» του μετώπου σαν ακούσια κίνηση, δηλαδή χωρίς τη θέληση του ιδίου του ατόμου, τις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί ένα «απλό τικ»
Από τα πιο συνηθισμένα επακόλουθα ενός τροχαίου ατυχήματος, ιδιαίτερα για αυτόν που οδηγεί ακόμη και αν είναι καλά δεμένος με τη ζώνη ασφαλείας, είναι η δημιουργία μιας διπλής κάκωσης του μετωπιαίου λοβού και του αυχένα
Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Πολλές φορές χτυπώντας τα δάχτυλα, αισθανόμαστε την έννοια της στάσης του σώματος, της κίνησης αλλά και της χαράς των συναισθημάτων.
Αρκετές φορές, ακόμη και ελαφρά τραύματα στο κεφάλι και κυρίως στο μέτωπο σε διάφορα αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες προκαλούν χαρακτηριστικές αλλαγές στη συμπεριφορά.
Η άνοια παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σαν μια γενικευμένη διαταραχή του εγκεφαλικού ιστού.
Αρκετά παιδιά κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, ιδιαίτερα στην προεφηβική ηλικία, αναπτύσσουν μερικές φορές εντελώς ξαφνικά αλλά συνεχώς αυξανόμενες «σπαστικές» γκριμάτσες
Η χρόνια εξάρτηση από οποιαδήποτε ουσία, αλκοόλ ή ναρκωτικά με τον καιρό έχει μια βαριά επίδραση στον εγκέφαλο
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, υπάρχουν κλινικές μορφές νευρολογικών και ψυχιατρικών εικόνων, π.χ. πολυνευροπάθειες, άνοιες ή ακόμη και σύνδρομα χρόνιας κόπωσης, τα οποία «τραβάνε καιρό», ταλαιπωρούν τον ασθενή, ο οποίος όμως δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει
Τα τικ και οι «ανάρμοστες» συμπεριφορές αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο της σύγχρονης νευρολογίας και ψυχιατρικής
Εξ ορισμού η ημικρανία συνοδεύεται από πόνο.
Η μορφή αυτού του πόνου μπορεί να έχει πολλά προσωπεία
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Η μυελοπάθεια γεννά διαταραχές βαδίσματος, ούρησης, αίσθησης κενώσεων κ.τ.λ..
Υπάρχει ένα γεγονός, το οποίο κάθε γιατρός, ιδιαίτερα ψυχίατρος, το βρίσκει αντιμέτωπο σε καθημερινή πραγματικότητα
Πολύ τακτικά βλέπουμε στα πρόσωπα τους εδώ στη Βιονευρολογική, ανθρώπους με το σύνδρομο Sturge-Weber με εκτεταμένη αγγειομάτωση στο δέρμα του προσώπου που μπορεί να επεκτείνεται στους οφθαλμούς, λεπτές μήνιγγες και ακόμα ενδοκρανιακά, καθώς επίσης και να συνοδεύεται από ένα τριχοειδής σπίλο του μετώπου ή του οφθαλμού
Οι αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες είναι η επικοινωνία μεταξύ των αγγείων στον εγκέφαλο, που, λόγω σημειολογίας και «διαπλοκής», μπορούν να φέρουν κάποια άκρως «περίεργα» συμπτώματα
Ο μετωπιαίος λοβός είναι το τμήμα του εγκεφάλου, πίσω ακριβώς από το μέτωπο, ένας για κάθε ημισφαίριο
Κατά κανόνα, είναι απόλυτα νορμάλ και φυσιολογικό να δείχνουμε παντού τον αληθινό μας χαρακτήρα και όπως ακριβώς είναι σχηματισμένο κάθε άτομο
Ένα πρόσωπο με μια νευρολογική ή ψυχιατρική πάθηση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, χωρίς αμφιβολία, χρειάζεται ένα γενικό παθολόγο ή κάποιον άλλο γιατρό, αλλά πρέπει με καθαρότητα σκέψης να αναγνωρίσουμε ότι πέρα από τις ειδικές του φροντίδες πάνω σε αυτό το ειδικό νευροψυχιατρικό πρόβλημα, χρειάζεται και έναν ειδικό
Η κατανίκηση του στρες και των βλαβερών συνεπειών για την ψυχική υγεία είναι αυτόν τον καιρό ,παγκόσμια, και όπως διαπιστώνουμε και εδώ στην Ελλάδα στη Βιονευρολογική ,το μέγιστο κοινωνικό και ιατρικό πρόβλημα