Όσφρηση, μνήμη και συναισθήματα
Η όσφρηση, η μνήμη και τα συναισθήματα στην καθημερινότητα της ζωής κατέχουν έναν πρωτεύοντα ρόλο και βρίσκονται πάντα μαζί.
Η όσφρηση, η μνήμη και τα συναισθήματα στην καθημερινότητα της ζωής κατέχουν έναν πρωτεύοντα ρόλο και βρίσκονται πάντα μαζί.
Μας εκπλήσσει ότι στην καθημερινότητα ορισμένες κινήσεις που εκτελούμε και διάφορες σκέψεις που κάνουμε προκύπτουν κάποια στιγμή αυθόρμητα και ασυνείδητα ˙το ασυνείδητο είναι υπό αμφισβήτηση.
Όταν γλιστράμε «ασυνείδητα», βλέπουμε το ίδιο μας το σώμα να έχει την ικανότητα να επανορθώσει την κίνηση έτσι ώστε να μην πέσουμε και χτυπήσουμε.
Η μνήμη αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, ένα «αρχείο» εντυπώσεων, καταστάσεων, ιστοριών και βιωμάτων του κάθε ατόμου
Στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές σε ασθενείς με διαταραχές της μνήμης πως διάφοροι τρόποι της σκέψης, σε άμεση σχέση με τη μνήμη, επηρεάζουν τον τρόπο που αισθανόμαστε τον κόσμο και συμπεριφερόμαστε μέσα σε αυτόν
Οι διανοητικές διεργασίες, που βασίζονται σε εγκεφαλικές λειτουργίες, προκύπτουν από εξωτερικά ερεθίσματα, τα οποία σε ένα πολύ μικρό ποσοστό είναι συνειδητά, ενώ αντίθετα στην πλειονότητα τους είναι ασυνείδητα
Σύγχρονες νευροφυσιολογικές εξετάσεις με τα αποτελέσματά τους έχουν δείξει ότι όντως υπάρχει μία διαδικασία διαχωρισμού συνειδητών και μη συνειδητών καταγραφών στον εγκέφαλο.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Την ατομική αντίληψη περί πραγματικότητας την διαμορφώνει κανείς καθώς αρχίζει να λειτουργεί συνειδητά και όχι απολύτως μηχανικά.
Κάθε μέρα ο άνθρωπος κινείται σ’ ένα περιβάλλον γνωστό ή άγνωστο και είναι αναγκασμένος να παρουσιάζει μία κινητική δραστηριότητα.
Όταν το παιδί μαθαίνει ποδήλατο παρουσιάζεται μία πολύ υψηλή εγκεφαλική δραστηριότητα σε δράση.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Για να «δημιουργήσουμε» ευφυΐα πρέπει ασυνείδητα να κάνουμε αυτά που απαιτούν τα διάφορα τμήματα του εγκεφάλου μας που την διαχειρίζονται.
Πάρα πολλοί ψυχιατρικοί ασθενείς με τάση επιληπτικών κρίσεων παρουσιάζουν ψυχογενείς κρίσεις, δηλαδή όχι «γνήσιες» επιληπτικού χαρακτήρα αντιδράσεις, που χαρακτηρίζονται σαν κατάσταση μετατροπής.
Τα βιοηλεκτρικά σήματα παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Εδώ και χρόνια στη Βιονευρολογική, μελετώντας τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα διαφόρων ασθενών, βρήκαμε ότι σε ένα ποσοστό περίπου 85% οι διάφοροι βασικοί ρυθμοί του εγκεφάλου είναι αυτοί του α τύπου
Σήμερα πλέον η ζωή μας έχει μια έντονη στρεσογόνο καθημερινότητα, η οποία «πιέζει» σώμα και ψυχή με κάθε τρόπο
Στη Βιονευρολογική σε πάρα πολλούς ασθενείς με εξάρτηση ακολουθούμε μια προσεκτική λήψη του ιστορικού, βλέποντας από πού αρχίζει και σε τι σημείο βρίσκεται σήμερα κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του το νόσημα
Πρόκειται για μια μορφή νευροαισθητηριακής βαρηκοΐας, η οποία σχεδόν ασυνείδητα υπάρχει τις περισσότερες φορές από την παιδική ηλικία, χωρίς να προκαλεί διαμαρτυρία των ασθενών
Σπάνια και μόνο σε μικρή ηλικία και όταν γίνει γρήγορα συνειδητά αντιληπτό από τον πάσχοντα