Υποθάλαμος και κρίσεις ναρκοληψίας
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Η κλασική ναρκοληψία είναι από πλευράς συμπτωματολογίας η πιο «σκληρή» μορφή ναρκοληψίας.
Η ατονία του σταδίου REM (rapid eye movement) είναι χαρακτηριστική στην περίπτωση που ταυτόχρονα με τις διαταραχές του ύπνου εμφανίζονται διαταραχές του μυϊκού τόνου.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό των υπερκινησιών είναι ότι αυτές συμβαδίζουν σχεδόν πάντα με μια γενικευμένη υποτονία ή ατονία των μυών, η οποία έχει και σαν επακόλουθο την υπερεφλεξία
Αυτού του είδους οι δυσκινησίες εμφανίζονται μετά από εβδομάδες ή ακόμη και χρόνια, ύστερα από μια θεραπεία διαρκείας με ουσίες, οι οποίες έχουν και αντιντοπαμινεργική δράση
Μια μικρή ή μεγάλη φλεγμονή του εγκεφαλικού ιστού, π.χ. λοιμώδη μονοπυρήνωση ή στις μηνιγγοεγκεφαλίτιδες, μπορεί να προκαλέσει έντονους μυϊκούς σπασμούς στο πρόσωπο
Μέσα στον εγκέφαλο υπάρχουν κάποιοι πυρήνες φαιάς ουσίας, που λέγονται βασικά γάγγλια.
Το σημείο του «σουγιά»· πρόκειται για μια χαρακτηριστική διαταραχή του μυϊκού τόνου.
Ο μυϊκός τόνος είναι ένα πρόβλημα της νόσου του πάρκινσον.