Οι «συγκοπές» λόγω αλλαγής στάσης σώματος
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τα ιστορικά διάφορων ασθενών με κρίσεις και παρατηρώντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, διαπιστώνουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το κυρίως πρόβλημα σε αυτούς τους ασθενείς αποτελεί μια απότομη διαταραχή της κυκλοφορίας με τη μορφή της «συγκοπής»
Εντόπιση της βλάβης σε κατάσταση αδυναμίας Σε κατάσταση αδυναμίας, προερχόμενη από το νευρικό σύστημα και γενικά σε οποιαδήποτε φάση πτώσης δυνάμεων είναι ουσιώδες να εξετάζει κανείς το επίπεδο διαταραχής εντός του νευρικού συστήματος. Αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις τόσο τις διαγνωστικές όσο αργότερα τις θεραπευτικές για τον εντοπισμό και την αποκατάσταση αυτής της βλάβης. Το «μυστικό» […]
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Το «πάγωμα» του σώματος είναι μια διαδικασία που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έλλειψη ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Ιδιαίτερα στις προχωρημένες ηλικίες, το αίμα έχει την τάση να μαζεύεται περίπου κατά ένα τέταρτο του συνολικού όγκου του στην περιοχή των ποδιών και στο κάτω μέρος του σώματος
Κατά κανόνα ο πόνος στη μέση προκαλεί μια κακή στάση του σώματος που έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσκαμψία σε πολλές αρθρώσεις και κυρίως σε αυτές τις μεγάλες μετά τη σπονδυλική στήλη, όπως είναι το ισχίο, το γόνατο, η φτέρνα κ.τ.λ.
Όλο μας το κορμί και όλες οι σωματικές ενέργειες και λειτουργίες διέπονται κάτω από τη λειτουργία ενός άξονα του στρες που κυριαρχεί σε κάθε φάση της ζωής μας και ρυθμίζει την ένταση και τη διάσταση των αντιδράσεων μας
Στη Βιονευρολογικη, σχεδόν σε κάθε ασθενή, αναπτύσσοντας το ιστορικό του, προσπαθούμε να βρούμε σε ποιά κατάσταση είναι το ζάχαρο του αίματος και αν υφίσταται σε αυτόν μια αντίσταση προς την ινσουλίνη ή όχι
Είναι ένα φαινόμενο που τουλάχιστον εδώ στους δικούς μας ασθενείς στη Βιονευρολογική παρουσιάζεται τακτικά, περιοδικά ή και σταθερά.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Ανάλυση καταστάσεων αδυναμίας «Νιώθω αδύναμος» δε σημαίνει οπωσδήποτε μία παθολογική κατάσταση ή απλώς μία εντύπωση για τη γενική μας εικόνα. Σημαίνει ότι υπάρχει ακριβώς μία προδιάθεση ή ακόμη μία απαρχή μίας παθολογικής εξέλιξης μέσα στο σώμα μας. Συνεπώς, όταν νιώθουμε αυτές τις καταστάσεις, κοιτάμε πρώτα απ’ όλα εάν υπάρχει αδυναμία σε σημείο συγκεκριμένο του τμήματος […]
Αδυναμία και επιληπτικές κρίσεις Ένα χαρακτηριστικό σε ασθενή, πολύ ουσιαστικό για την πορεία τυχόν επιληπτικών κρίσεων, είναι η εμφάνιση καταστάσεων αδυναμίας σε οποιαδήποτε θέση ή σημεία του σώματος, μετά από μία διαταραχή στο νευρικό σύστημα. Μία βλάβη σε τυχαίο σημείο του άνω ή κάτω κινητικού νευρώνα, ξεκινώντας από τον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει αδυναμία. Στοιχείο […]
Επειδή η ερπητική εγκεφαλίτιδα μαζί με τον έρπητα καθώς επίσης και με το «ντόμινο» των άλλων ιϊκών και βακτηριακών λοιμώξεων που προκαλεί είναι συγκεκριμένη και γνωστή εικόνα, πρέπει να θεωρηθεί ότι ανάλογη θα είναι και η θεραπευτική αγωγή που θα γίνει.
Ουσιαστικά αυτό που ενοχλεί αυτόν που έχει κάποια κινητική διαταραχή είναι η ίδια η διαταραχή και όχι τόσο η αρρώστια που την προκαλεί.
Στο άτυπο πάρκινσον, κατά κύριο λόγο, αυτό το σύμπτωμα που «εντυπωσιάζει» είναι μία γενικευμένη «φτώχεια» των κινήσεων.
Οι διαταραχές της αρτηριακής πίεσης στο άτυπο πάρκινσον είναι πάρα πολύ ισχυρές και είναι μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων η οποία σαν κλινική εικόνα κυριαρχεί σ’ αυτές τις καταστάσεις.
Ο πόνος είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα προς τον άνθρωπο που για να γίνει βιωματικός περνάει από διάφορα επίπεδα.
Τα καινούρια βιοτεχνολογικά φάρμακα μπορεί να κρύβουν μεγάλους κινδύνους στη χρήση τους.
Σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος και αν αρχίζει μία φλεγμονή την «εγκατάστασή» της, πάντα «ενημερώνει» τον εγκέφαλο.