O ερυθηματώδης λύκος και οι επιληπτικές κρίσεις

Πάρα πολύ τακτικά, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και ιδιαίτερα στις περιοχές εκείνες που υπάρχει εκτενής νευροφυσιολογικός έλεγχος, με το εγκεφαλογράφημα πιστοποιείται η ύπαρξη κάποιων επιληπτικών κρίσεων ή επιληπτογενής δραστηριότητας στο εγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερυθηματώδη λύκο.

Είναι βέβαια δύσκολο κανείς να εξηγήσει ή να δεχτεί, χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτερα στοιχεία, ότι όλα αυτά είναι μια νοσολογική οντότητα ή προέρχονται από την ίδια νοσογόνο «πηγή».

Όπως και να έχει το θέμα, η συνύπαρξη αυτή υφίσταται, οι επιληπτικές κρίσεις είναι κάτι που αναφέρονται τακτικά και ίσως με σειρά διαβάθμισης βρίσκονται, μετά την κατάθλιψη και τους πονοκεφάλους, στην τρίτη θέση των νευρολογικών συμπτωμάτων που συνοδεύουν τον ερυθηματώδη λύκο.

Επομένως, και αντίστροφα στην ύπαρξη επιληπτικών κρίσεων ανεξήγητου αιτιολογίας ή μη διαγνωστικής αιτιολογίας πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη διαφοροδιάγνωση και τα συστηματικά ή αυτοάνοσα νοσήματα, όπως είναι ο ερυθηματώδης λύκος.

Βλέπουμε ότι υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις μια έντονη πολυπλοκότητα, η οποία δημιουργεί τις προϋποθέσεις, τις καταστάσεις αυτές για νέες νοσολογικές εξελίξεις, τις οποίες πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ο κάθε γιατρός που ασχολείται με αυτό το αντικείμενο.

Οι συνεχείς σειρές ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων αποδεικνύουν σχεδόν πάντα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, ότι στα νοσήματα που εμπεριέχονται στον ερυθηματώδη λύκο πάντοτε το εγκεφαλογράφημα προς πολλές κατευθύνσεις είναι παθολογικό. Άρα δηλαδή έχουμε απριόρι μιας ασαφής συμμετοχής του κεντρικού νευρικού συστήματος στον ερυθηματώδη λύκο.