Η ασπιρίνη και η προστασία των εγκεφαλικών εμφράκτων

Το τελευταίο μισό αιώνα η πληθώρα των γιατρών που ασχολούνται με τα εγκεφαλικά επεισόδια και ιδιαίτερα αυτά των εμφράκτων έχει ασχοληθεί στην κυριολεξία πάρα πολύ με ειδικά φάρμακα που θα προστάτευαν τον ασθενή από κάτι τέτοιο.

Παρόμοια και εμείς στη Βιονευρολογική έχουμε μελετήσει πάρα πολύ τις περιπτώσεις που το ένα ή το άλλο φάρμακο, π.χ. η κλοπιδογρέλη ή η τικλοπιδίνη ή ακόμη η ασπιρίνη θα βοηθούσε σε αυτές τις καταστάσεις. Η συγκέντρωση της παγκόσμιας βιβλιογραφίας, κατά κύριο λόγο, στέφεται γύρω από την ασπιρίνη.

Εκεί υπάρχουν διάφορες απόψεις, σε ότι αφορά τη δραστηριότητα ή όχι και πολύ λιγότερο για τις παρενέργειες που συνήθως είναι μικροαιμορραγίες, όταν λαμβάνεται με μεγάλη διάρκεια από το στόμα.

Γενικά, όταν υπάρχει η υπόθεση της πιθανής εμφάνισης κάποιου εγκεφαλικού εμφράκτου ή ακόμη και με τη μορφή προσωρινού εγκεφαλικού επεισοδίου, πρέπει να χορηγείται η ασπιρίνη ίσως μαζί με άλλα φάρμακα, αλλά πάντα με τακτικό ιατρικό και νευροφυσιολογικό έλεγχο.

Λέγοντας νευροφυσιολογικό έλεγχο εννοούμε το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Εδώ σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει το «καλύτερα να ψάχνεις δέκα φορές, παρά να είσαι μια φορά σίγουρος». Βέβαια, επειδή είναι ένα παγκόσμιο ιατρικό πρόβλημα, έτσι και οι απόψεις αυτές κάθε τόσο θα πρέπει να περνάνε από την «κρισάρα» των νέων επιστημονικών εμπειριών, τόσο ανακοινώσεων όσο και των διαφόρων πειραμάτων.