Σπασμοί και πτώση

Δεν είναι λίγες οι φορές που ιδιαίτερα ηλικιωμένοι άνθρωποι ή παιδιά εξηγούν σε εμάς εδώ στη Βιονευρολογική ότι εντελώς ξαφνικά και χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο «λύγισαν» τα πόδια και έπεσαν κάτω.

Βέβαια, το πέσιμο μπορεί να έχει πολλές αιτίες, αλλά όταν είναι «ξαφνικά» και έχουμε πλήρης αδυναμία στήριξης, τότε πρέπει να σκεφτόμαστε ότι έχουμε κάπου ένα είδος σπασμού.

Αυτό συμβαίνει κυρίως σε παιδιά και μεγάλους και πρόκειται στην ουσία για μυϊκούς σπασμούς, οι οποίοι μετά από σύντομη σύσπαση χαλαρώνουν πολύ απότομα, έτσι ώστε να μην μπορούν οι μύες να κρατήσουν το σκελετό και έρχεται η ξαφνική πτώση.

Η πτώση σε αυτές τις καταστάσεις είναι τακτική σε διάφορες ασθένειες, αλλά κατά κύριο λόγο την βρίσκουμε στις επιληπτικές κρίσεις, όπου έχουμε συχνές διακοπές του «ρεύματος» μεταξύ του ενός και του άλλου κυττάρου, εξαιτίας της επιληπτικής κρίσης.

Βέβαια, δεν πρόκειται για τις μοναδικές περιπτώσεις, αλλά γενικά η απότομη πτώση πάντα πρέπει να ανησυχεί το διαγνώστη γιατρό και τον ίδιο τον ασθενή για την παρουσία τυχόν σπασμών, κυρίως μυϊκών σπασμών, οι οποίοι μένοντας ανεξήγητοι δε βοηθούν στην έγκυρη διάγνωση, θεραπεία και αυξάνονται τακτικότατα.

Οι πτώσεις αυτές, συνέπεια των σπασμών, είναι ένα πολύ τακτικό φαινόμενο επίσης και στη γεροντική ηλικία, ιδιαίτερα σε μικροέμφρακτα. Αυτός είναι και ο λόγος που κατά κανόνα με το πέσιμο που θα γίνει σε κάποιον άνθρωπο προχωρημένης ηλικίας λόγω της συνυπάρχουσας οστεοπόρωσης, έχουμε και ανάλογα κατάγματα. Εξού και η μεγάλη προσοχή του γιατρού, σε ότι αφορά την προχωρημένη ηλικία.

Μόνο εκείνο που πρέπει να ξέρει κανένας για αυτού του είδους τα κατάγματα είναι ότι δεν είναι υπεύθυνη μόνο η οστεοπόρωση. Η οστεοπόρωση είναι η αιτία, η αφορμή κατά κύριο λόγο είναι ο ξαφνικός σπασμός που προέρχεται από κάποια άλλη αιτία.