Υπάρχει ένας χαρακτηριστικός δείκτης για τη σκλήρυνση κατά πλάκας;

Τόσα χρόνια που εργαζόμαστε με ασθενείς εδώ στη Βιονευρολογική που έχουν αυτή την «αρρώστια», προσπαθούμε και συγκεντρώνουμε τόσο το διαγνωστικό μας ενδιαφέρον όσο και το ενδιαφέρον για παρακολούθηση πορείας της νόσου κυρίως σε νευροφυσιολογικά ευρήματα από όπου μπορούμε να συμπεράνουμε για το πώς προχωράει και σε τι κατάσταση είναι ο ασθενής.

Τον τελευταίο καιρό η επιστήμη έχει κάνει μια στροφή προκειμένου, να βρει κάποιον «βιοδείκτη», ο οποίος θα είναι ικανός να «προλέγει» την πιθανή δημιουργία μιας κατάστασης όμοιας με σκλήρυνση κατά πλάκας.

Οι προσπάθειες αυτές συγκεντρώνονται κυρίως στην αναζήτηση κάποιου ειδικού αντισώματος του ανοσοποιητικού, το οποίο μπορεί να εντοπίζεται πριν την εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, έτσι που να διευκολύνει τη διάγνωση.

Τον τελευταίο καιρό, κυρίως από Αμερικάνικα ινστιτούτα, διαπιστώθηκαν αυτοαντισώματα εναντίων των διαύλων του καλίου στη μεμβράνη γλοιακών κυττάρων.

Τα κύτταρα της νευρογλοίας είναι εκείνα τα οποία είναι χαρακτηριστικά και «τρέφουν» τα νεύρα και με την έρευνα που έχει γίνει φαίνεται πως αν μπλοκαριστούν, μετά από λίγο εμφανίζεται η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Βέβαια, τα αποτελέσματα είναι αφενός σε ερευνητικό στάδιο και ιδιαίτερα σε στατιστική επεξεργασία και απλώς σαν ένδειξη εμφανίζονται στον ορίζοντα. Ποια είναι ακριβώς η αρχή, το τέλος, η εξέλιξη είναι ακόμη υπό διαγνωστική έρευνα.

Οι ελπίδες όμως πως κάτι θετικό μπορεί να βγει από αυτή την ιστορία είναι μεγάλες, διότι αν όντως εντοπιστεί αυτό σαν αιτία, τότε και η θεραπεία είναι πάρα πολύ εύκολη.

Υπάρχει ένας χαρακτηριστικός δείκτης για τη σκλήρυνση κατά πλάκας;