Αλήθεια και ψέματα
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.
Με μια επιστημονική εφαρμογή, αυτή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού, μπορεί κανείς να επηρεάσει διάφορα σημεία του εγκεφάλου και να προκαλέσει διάφορες λειτουργίες.
Μελέτες με σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους, καθώς επίσης και πολύωρες καταγραφές με νευροφυσιολογικές εξετάσεις και μαθηματικές αναλύσεις, κατέδειξαν ότι οι άνθρωποι των πόλεων έχουν πολύ περισσότερο στρες και μάλιστα εντοπισμένο σε μια περιοχή του εγκεφάλου, που λέγεται αμυγδαλή.
Η επιληψία μπορεί να είναι ένα παιχνίδι της λειτουργίας τμημάτων του εγκεφάλου που εναλλάξ να παρουσιάζεται σε διάφορα σημεία, διαφορετικό χρόνο με διαφορετική ένταση.
Η Βιονευρολογική μας έχει διδάξει με την εμπειρία ότι στις νευρολογικές παθήσεις, κυρίως εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, υπάρχει πάντοτε μια διαταραχή ανάμεσα σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου.
Περίπου το 4% των ατόμων, στην ηλικία των ογδόντα, ξαφνικά και χωρίς κανένα λόγο ή πρόκληση μπορεί να παρουσιάζει μια επιληπτική κρίση, στο δε 30%-50% αυτών των ανθρώπων, μπορεί να επαναληφτεί.
Έχουμε εδώ μια συγκεκριμένη διαταραχή, όπως «βγαίνει» και από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, όπου έχουμε συγκεκριμένη φθορά, κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα τόσο σε φλοιϊκό επίπεδο όσο και στην παρεγκεφαλίδα, που πιστοποιείται με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και κυρίως νευροαπεικονιστικές εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου.
Τόσο με νευροφυσιολογικές έρευνες (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα) όσο και με απεικονιστικές μεθόδους (Spect), έχει αποδειχτεί ότι παρουσιάζονται έντονες κινητικές διαταραχές κατά την περίοδο του ύπνου, όταν δεν έχουμε τον συντονισμό του προμετωπιαίου και κροταφιαίου λοβού με αυτούς του οδοντωτού πυρήνα και του στελέχους του εγκεφάλου.
Πρόκειται για μια κατάσταση, όπου έχουμε δει στην έρευνα του ύπνου εδώ στην Βιονευρολογική, την διέγερση διαφορετικών «κομματιών» του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του ανωτέρου τμήματος αυτού, όπως είναι ο προμετωπιαίος και ο βρεγματικός σε αντιστοιχία με τον οδοντωτό πυρήνα ή παρεγκεφαλίδα, τα οποία κατευθύνουν την κινητικότητα και υπάρχουν σε βαθύτερα τμήματα του εγκεφάλου.
Σήμερα υπάρχουν ειδικά διαγνωστικά μηχανήματα, «φορτισμένα» με ψηφιακό υλικό αλγορίθμων, που μπορούν να αναγνωρίζουν επαναλαμβανόμενα σήματα του εγκεφάλου, παθολογικά και φυσιολογικά.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Η δευτερογενής εκφύλιση συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε τραυματικές καταστάσεις στο εγκέφαλο και σε διάφορα κύτταρα, που αρχίζουν να εκφυλίζονται περίπου εικοσιτέσσερις ώρες μετά το τραύμα.
Δυστυχώς για την Ελλάδα δεν υφίσταται ακόμη, σε βάση ρουτίνας, η εξέταση της κίνησης των ποζιτρονίων δια της μαγνητικής τομογραφίας.
Υπάρχει μια μεγάλη πλάνη σε ότι αφορά τις καρδιακές διαταραχές και αυτός είναι ο λόγος που πολύ τακτικά δεν αντιμετωπίζονται «μέχρι τέλους» αυτά τα περιστατικά.
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.
Οι εμβοές στο αυτί, η κώφωση ή ακόμα και ο ίλιγγος είναι ένα «βάσανο» που ταλαιπωρεί χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια Έλληνες. Βέβαια ποικίλει η ένταση και η συχνότητα εμφάνισης τους, από άτομο σε άτομο, δεν παύει όμως να αποτελεί ένα από τα κύρια προβλήματα των νευρολόγων και ωτορινολαρυγγολόγων.
Τα ακουστικά προκλητά δυναμικά είναι κύματα που καταγράφουμε μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό από το «ακουστικό» κέντρο του εγκεφάλου.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, μια φορά το είδαμε και εδώ στην Βιονευρολογική, μετά από ένα εγκεφαλικό να αναπτύσσεται μια απάθεια από τον ασθενή, πρώην έντονο καπνιστή, σε ότι αφορά την νικοτίνη.
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Υπάρχει εκτεταμένη πεποίθηση ότι σε περιπτώσεις ιλίγγου, υπεύθυνο είναι μόνο το σύστημα του λαβυρίνθου.
Είναι γνωστή η συμπτωματολογία του ευερέθιστου εντέρου, το οποίο παρουσιάζεται με έντονους πόνους στο στομάχι και στο έντερο και με μια τάση «φουσκώματος» ύστερα από γεύμα ή και ξαφνικά.