Η πτώση στην επιληπτική κρίση
Όποιος ασχολείται χρόνια με τη νευρολογία, ένα από τα γεγονότα που σίγουρα δεν ξεχνάει ποτέ είναι η ξαφνική πτώση του ασθενούς στο έδαφος με συνοδεία αφρών στο στόμα, τονικούς και κλωνικούς σπασμούς και απώλεια ούρων
Όποιος ασχολείται χρόνια με τη νευρολογία, ένα από τα γεγονότα που σίγουρα δεν ξεχνάει ποτέ είναι η ξαφνική πτώση του ασθενούς στο έδαφος με συνοδεία αφρών στο στόμα, τονικούς και κλωνικούς σπασμούς και απώλεια ούρων
Πάντοτε με γνώμονα το «σταμάτημα» των κρίσεων και την «ηρεμία» του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μπορεί να γίνει σταδιακή διακοπή των αντιεπιληπτικών φαρμάκων
Στατιστικά είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα αυτό
Από την εποχή του Ιπποκράτη, το ιατρικό ζητούμενο πάντα για τη θεραπεία της επιληψίας ήταν η μονοθεραπεία, κατά την απλοϊκή σκέψη «μια νόσος, μια θεραπεία»
Απλά ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, χρησιμοποίηση ψηφιακών εγκαταστάσεων με τηλεοπτικές καταγραφές, υπολογιστικοί μηχανισμοί υψηλής ευκρίνειας, ανίχνευση με φωτόνια και πολλά άλλα χρησιμοποιούνται σήμερα για τη διάγνωση των επιληπτικών κρίσεων
Σε πολλές μορφές ψυχώσεων έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων και το ανάποδο
Η γαλλική νευρολογική σχολή, πριν από δυο αιώνες περίπου, έφερε τον όρο «déjà vu» και το χαρακτηριστικό του σαν ένα σύμπτωμα επιληπτικών καταστάσεων στην διεθνή βιβλιογραφία
Κάθε είδους ,ψυχική ή σωματική, στέρηση και κυρίως η δεύτερη προκαλεί μια αναταραχή στον εγκέφαλο
Στη Βιονευρολογική υπάρχει μια πείρα περίπου σαράντα ετών, σε ότι αφορά μελέτη και κλινική εξέταση των επιληπτικών καταστάσεων ή κρίσεων
Στις περιπτώσεις που νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι, παροδικό ή διαρκείας, έχουμε και μια ταυτόχρονη εγκεφαλική αντίδραση
Οι στερεοτυπίες είναι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή φράσεις ή συνδυασμός και των δυο με πλήρη αδυναμία του ατόμου να επιβληθεί σε αυτές
Σε περιπτώσεις διαταραχής του μεταβολισμού ή και γενετικών «λαθών» μπορούμε να έχουμε την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.
Πρόκειται για μια μορφή επιλεκτικής αμνησίας αλλά για απόλυτα συγκεκριμένα στοιχεία όπως π.χ. αυτά της ταυτότητας, της ιδίας ή ξένης.
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Οι επιληπτικές κρίσεις, τις περισσότερες φορές παραμένουν ένα αποκλειστικό θέμα, όπως έχουν δείξει και οι εμπειρίες των γιατρών της Βιονευρολογικής, διάγνωσης και θεραπείας.
Πολύ τακτικά η έλλειψη του μαγνησίου σε συνδυασμό με αυτή της βιταμίνης B6 δημιουργεί ένταση, κυρίως κατά την εφηβική περίοδο, σε ότι αφορά την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων και επιθετικών συμπεριφορών.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Πρόκειται για μια εγκεφαλική διαδικασία, που κατά περιπτώσεις ακολουθεί το τραύμα.