Ο νευροφυτικός πόνος στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Στο επίπεδο των οπισθίων κυττάρων του νωτιαίου μυελού υπάρχουν δίπολα κύτταρα όπου το ένα σκέλος τους φτάνει στην περιφέρεια, στους λεγόμενους νευροϋποδοχείς οι οποίοι καταγράφουν κάθε είδους ερέθισμα και κάθε μορφή επώδυνης κατάστασης, ενώ το άλλο άκρο καταλήγει εντός νωτιαίου μυελού όπου «παραδίδει» το επώδυνο ερέθισμα το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή κάποιου ειδικού μορίου στα περαιτέρω νευρικά κύτταρα που οδεύουν προς τον εγκέφαλο
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Οι επιληπτικές κρίσεις σε συνδυασμό με διαταραχές της λεπτής κίνησης του χεριού η οποία παρουσιάζεται κυρίως ασυμμετρικά μαζί με τις μυοκλονίες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της συμπτωματολογίας αυτής της νόσου.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Σε πολλούς ασθενείς όπου υπάρχει η λάθος προσέγγιση της διάγνωσης συνδρόμου πάρκινσον εμφανίζονται δυστονικά συμπτώματα τα οποία παράλληλα συνυπάρχουν με μικρές ή μεγάλες επιληπτικές κρίσεις.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Πολλές φορές κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας υπάρχει συνύπαρξη κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων με προϋπάρχουσες νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα σε ασθενείς με τη νόσο του πάρκινσον.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Οι επιληπτικές κρίσεις συνοδεύονται με διαφορετική συμπτωματολογία κάθε φορά.
Η πολιτική είναι ένας κατεξοχήν χώρος που ανθίζει ο ναρκισσισμός.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Με αφορμή την αύξηση της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχής της Πάτρας, προκύπτει έντονα το ερώτημα τι είναι αυτό που απλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη γρήγορη και έντονη εξάπλωση της νόσου.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί ένα σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο τόσο για την άνοια όσο και για την επιληψία.
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι το κοινό στοιχείο που έχουν η νόσος του Alzheimer και του Pick (προμετωπιαίου λοβού).