Εγκεφαλικά τραύματα και Parkinson
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η σύγχρονη βιολογία έχει εντοπίσει περίπου εννιά γενετικούς τόπους που είναι υπεύθυνοι για την εμφάνιση της νόσου του Parkinson.
Τα λιπάσματα είναι τοξικές ουσίες για τον εγκέφαλο.
Για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson χρησιμοποιούνται διάφοροι «δούρειοι ίπποι».
Η νόσος του Parkinson μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις σαν ένα στοιχείο «κακού» μεταβολισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.
Όπως σ’ όλες τις ασθένειες, έτσι και στην περίπτωση της νόσου του Parkinson υπάρχει η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου λόγω γονιδιακής διαταραχής.
Οι ασθενείς με τη νόσο του Parkinson δε «χορταίνουν» να κοιμούνται και παραπονιούνται τακτικά για κακό και ελαττωμένο ύπνο.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της νόσου του Alzheimer και της εξέλιξής της.
Χαρακτηριστικό της νόσου του Alzheimer και πολλών άλλων μορφών άνοιας είναι ότι οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο και γενικά στο νευρικό σύστημα υφίστανται εδώ και πολλά χρόνια, δημιουργώντας προβλήματα χωρίς να γίνουν αντιληπτά από τον ασθενή.
Η ινομυαλγία είναι μια νευρολογική νόσος η οποία συνοδεύεται από έντονους πόνους, κυρίως στα άκρα, διαταραχές ύπνου και αρκετές φορές από κατάθλιψη.
Η νόσος του Parkinson αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που αρχίζει κατά κύριο λόγο με διαταραχές του ύπνου.
Στα ευρωπαϊκά σύνορα πλέον η νόσος τουAlzheimer έχει καθιερωθεί σαν μια νευρολογική νόσο που είναι η τακτικότερη απ’ όλες τις μορφές άνοιας που εμφανίζονται κυριολεκτικά στην Ευρώπη, όπου περίπου πάνω από 20 εκατομμύρια ασθενείς αριθμούνται με πιστοποιημένη αυτή τη νόσο∙ αναμένεται δε αυτός ο αριθμός να πολλαπλασιαστεί στις επόμενες δεκαετίες.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Στην αρχή της δεκαετίας του ενενήντα οι Ιρλανδοί επιστήμονες ξεκίνησαν με μεγάλη όρεξη να παράγουν το πρώτο εμβόλιο για τη νόσο του Alzheimer.
Όπως αναφέραμε μια προσπάθεια Ιρλανδικών εταιρειών για την κατασκευή του εμβολίου της νόσου του Alzheimer έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ότι κανένας περίμενε.
Από το 1995 έχουμε προσπαθήσει στη Βιονευρολογική να επηρεάσουμε καταστάσεις με τη νόσο του Alzheimer δίνοντας «κοκτέιλ» με ορό αντισωμάτων και άλλων ουσιών, με στόχο την θετική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος με ταυτόχρονη παραγωγή των χορηγούμενων αντισωμάτων και νέων από τον ίδιο τον οργανισμό.
Τα τελευταία χρόνια πολυκεντρικές έρευνες σε διάφορα μέρη του κόσμου και κυρίως στην Αμερική και Αγγλία έχουν «ριχτεί» σε μια προσπάθεια να βρουν κάποια προσέγγιση για τη νόσο του Alzheimer που διεθνώς καλπάζει.
Μέχρι πρότινος, η οπτική νευρομυελίτιδα αντιμετωπιζόταν από τους κλινικούς γιατρούς κατά κάποιον τρόπο σαν μια μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας∙ υπήρχε μια παθητική αναμονή και κατά περιόδους υπήρχαν χαμηλές δόσεις κορτιζόνης ή άλλων θεραπευτικών σχημάτων που χρησιμοποιούνταν κατά περίπτωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας.