«Οριακή συμπεριφορά» και διάγνωση
Η συγκεκριμένη διάγνωση έχει καθιερωθεί τόσο στην ψυχιατρική όσο και στην ψυχολογία και χρησιμοποιείται για επαγγελματική κατανόηση και ιατρική επικοινωνία.
Η συγκεκριμένη διάγνωση έχει καθιερωθεί τόσο στην ψυχιατρική όσο και στην ψυχολογία και χρησιμοποιείται για επαγγελματική κατανόηση και ιατρική επικοινωνία.
Η παραβατική συμπεριφορά χαρακτηρίζει πάρα πολύ τους νέους μάνατζερ και ιδιαίτερα εκείνους που βιάζονται να γίνουν επιτυχημένοι, πλούσιοι χωρίς να έχουν την ανάλογη δομή της προσωπικότητας για αρχηγικές θέσεις.
Η κροταφομετωπιαία άνοια αποτελεί μια άλλη μορφή άνοιας, η οποία υπολογίζεται σε ένα ποσοστό 51% αυτών των περιπτώσεων.
Το σύνδρομο borderline, γνωστό ως σύνδρομο της οριακής προσωπικότητας στα Ελληνικά, είναι μια πάρα πολύ χαρακτηριστική ψυχιατρική εικόνα
Οι διαταραχές της οριακής προσωπικότητας είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικές και συναντιούνται πολύ τακτικά στην καθημερινότητα των νευροψυχιατρικών ιατρείων
Μπορούμε να πούμε ότι την προηγούμενη δεκαετία, η οποία χαρακτηρίστηκε και επίσημα σαν δεκαετία του εγκεφάλου, αλλά και σε αυτήν που «τρέχει» τώρα, έχουμε δει μια τεράστια ανάπτυξη των νευροεπιστημών, σε ότι αφορά τη λειτουργία του εγκεφάλου και των νευρωνικών τόξων της ίδιας περιοχής
Ο Κερτ Λέβιν στη δεκαετία του τριάντα και σαράντα ήταν από τις μεγάλες προσωπικότητες της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής
Η κατάθλιψη είναι μια πολύ διαδεδομένη ψυχιατρική ασθένεια, σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου
Η σχιζοφρένεια σαν αυτόνομη πάθηση ή σαν συνοδός συμπτωματολογία είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψυχιατρικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει σε ασθενείς διαφόρων παθήσεων ξαφνικές αλλαγές της προσωπικότητας και συγκεκριμένα να εκφράζονται με διαταραχές του εγώ
Είναι μια παλιά εμπειρική παραδοχή ότι με την πάροδο του χρόνου και με την εξέλιξη της ζωής, κάθε άτομο κατά καιρούς αλλάζει συμπεριφορά και ιδιαίτερα τρόπο έκφρασης, σε ότι αφορά την προσωπικότητα του
Και εδώ στη Βιονευρολογική, αλλά και στην καθημερινή, ψυχιατρική διαδικασία υπάρχει ένα ερώτημα που αφορά πολλές παραμέτρους νοσημάτων, σε ότι αφορά τις αλλαγές της προσωπικότητας
Η προσωπικότητα είναι συνήθως η «εξωτερική» ταυτότητα, σε ότι αφορά επικοινωνιακά ένα άτομο με το υπόλοιπο περιβάλλον
Ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για τη νευροψυχιατρική είναι οι παρουσιαζόμενες, κατά καιρούς ή περιστασιακά διαστήματα, αλλαγές της προσωπικότητας
Μια μια «στανταρισμένη» κλινική εικόνα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πάρα πολλοί ερευνητές, γιατροί ασχολούνται, καταλήγοντας ακριβώς σε αυτό το σημείο˙ ότι δεν υπάρχει μια «στανταρισμένη» εικόνα και έτσι κατά καιρούς έχουμε, μέχρι να επικρατήσει αυτός ο όρος «υπερκινητικό παιδί και διάσπαση προσοχής», διάφορες άλλες «υποδιαγνώσεις» ή διαγνωστικές ερμηνείες
Τα τελευταία χρόνια, η ψυχική υγεία του παιδιού γενικά και σε παγκόσμια σχεδόν κλίμακα γίνεται όλο και πιο «ευαίσθητη»
Στη Βιονευρολογική πολύ συχνά συναντούμε, ιδιαίτερα σε παλιές μονογραφίες ή ακόμη και σε αρχεία ασθενών, την έκφραση «επιληπτικής προσωπικότητας»
Η ψύχωση της συσχέτισης σαν αμιγώς ψυχιατρικό σύμπτωμα είναι η αλήθεια πως δεν εμφανίζεται τακτικά
Η προβολή των συναισθημάτων σε τρίτους, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πράξεις, οι οποίες έχουν αρνητικό χαρακτήρα ή δεν είναι ισορροπημένες ή ακόμη περισσότερο συνδέονται με επιθετικότητα και άσχημα συναισθήματα, έχει την τάση προβολής από αυτούς που την προκαλούν προς τρίτους ανεύθυνους
Πολλές φορές αντικρίζουμε, σε μικρούς και μεγάλους, μια ιδιαίτερη επιμονή, προκειμένου να κάνουν το «άσπρο» μαύρο