Ο συγχρονισμός ρυθμού και κίνησης
Μία από τις σπουδαιότερες λειτουργίες του εγκεφάλου και πολύ συνηθισμένη είναι ο συντονισμός μεταξύ ρυθμού και κίνησης.
Μία από τις σπουδαιότερες λειτουργίες του εγκεφάλου και πολύ συνηθισμένη είναι ο συντονισμός μεταξύ ρυθμού και κίνησης.
Το φυσιολογικό εγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται σταθερά από έναν α ρυθμό συχνότητας 8-9 Hertz και ύψους μέχρι 20 microvolts
Το εγκεφαλογράφημα του ποικίλου ρυθμού είναι μια φυσιολογική παραλλαγή του εγκεφαλογραφήματος, αλλά οριακή
Ο α ρυθμός «γεννιέται» από ορισμένα κύτταρα του εγκεφάλου, τα οποία αποτελούν το «βηματοδότη» της εγκεφαλικής λειτουργίας, σε σχέση με την καθημερινότητα του ατόμου
Στη Βιονευρολογική έχοντας σαν ρουτίνα την εκτέλεση ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων σε ομάδες διαφόρων ασθενειών, έχουμε παρατηρήσει ότι στην ουσία αφαιρετικά μπορούμε να πούμε ότι η πλήρης εξέταση του βασικού ρυθμού κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου μας δίνει το «κλειδί» των λύσεων για πολλές παθολογικές καταστάσεις
Έχουμε μάθει από την ιατρική καθημερινότητα ότι το ντελίριο με την έκφραση μιας ακραίας ηχητικής κατάστασης είναι, κατά κύριο λόγο, έκφραση ενός οργανικού ψυχοσυνδρόμου
Στο πρώτο στάδιο μιας οξείας θλίψης και κατά τη διάρκεια της οποίας ο οργανισμός προετοιμάζει την αντίδραση, η οποία κατά κανόνα έρχεται μετά από μέρες ή εβδομάδες, η ψυχική δραστηριότητα μπαίνει στο μοτίβο μιας βιολογικής αργής κίνησης
Παιδική υπνηλία, μαθησιακές διαταραχές Σε πολλά παιδιά υπάρχει χρόνιο πρόβλημα διαταραχής διακεκομμένου ύπνου, που τις περισσότερες φορές διαφεύγει την προσοχή των γονέων. Το αποτέλεσμα είναι οι καταστάσεις αυτές να οδηγούν τα παιδιά σε ζωτικές διαταραχές του βιορυθμού, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της ημέρας με την μορφή υπνηλίας. Η χρόνια διατήρηση αυτής της κατάστασης μπορεί να […]
Επιληψία, διακεκομμένος ύπνος, εγρήγορση Η εγρήγορση είναι μια ζωτική λειτουργία του βιορυθμού του ανθρώπου, αυστηρά όμως προσαρμοσμένη και μάλιστα εξατομικευμένα στον βιορυθμό του. Διαταραχές της εγρήγορσης, ιδιαίτερα κατά τον ύπνο, με την μορφή απότομων διαλυμάτων διακοπής του, οδηγούν σε παθολογικές καταστάσεις επιληπτικού τύπου. Το ίδιο μπορεί να γίνει αν αυτή η αναλογία διαταραχθεί και μετά […]
Υπάρχει μία κλινική μορφή κάποιων συμπτωμάτων η οποία είναι αρκετά τυπική για ορισμένες παθήσεις της καρδιάς.
Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Ο άνθρωπος γεννιέται μ’ ένα γονιδιακά και κληρονομικά ρυθμισμένο «τέμπο» ύπνου-εγρήγορσης.
Ο φυσιολογικός ύπνος είναι η βασική λειτουργία που διαταράσσεται μόλις ο εγκέφαλος εμφανίζει επιληπτική προδιάθεση και δραστηριότητα.
Στον εγκέφαλο υπάρχει ένας μηχανισμός αυτόματης ρύθμισης της εγρήγορσης και του ύπνου.
Ο τραυματισμένος εγκέφαλος παρουσιάζει δυσλειτουργία σε ότι αφορά τη διαμόρφωση του ρυθμού της μελωδίας και της μουσικής.
Στη δεκαετία του εξήντα άρχισαν να γίνονται πειράματα σε εργαστήρια της Αμερικής, προκειμένου να ελεγχθεί η κίνηση σε συνδυασμό με τη σκέψη.
Ο Leo Kanner ήταν Αυστριακός ψυχίατρος ο οποίος για πρώτη φορά το 1943 εισήγαγε τον όρο «παιδικός αυτισμός» στην Ιατρική.
Τα τελευταία χρόνια νευροεπιστήμονες όλο και πιο τακτικά διατυπώνουν θεωρίες όσον αφορά τη σημασία και τη λειτουργία του εσωτερικού ρολογιού του βιορυθμού μας˙ πρόκειται για τη χρονική ρύθμιση μεταξύ ύπνου και αφύπνισης που πραγματοποιεί ο εγκέφαλος.