Ο πανικός του ψυχαναγκαστικού
Οι ασθενείς που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκασμούς κάθε φύσης έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα, όπως διαπιστώνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, ότι δύσκολα μπορούν να απελευθερωθούν από αυτούς χωρίς εντατική θεραπεία
Οι ασθενείς που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκασμούς κάθε φύσης έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα, όπως διαπιστώνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, ότι δύσκολα μπορούν να απελευθερωθούν από αυτούς χωρίς εντατική θεραπεία
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Εδώ στη Βιονευρολογική, ένα χαρακτηριστικό που απαντούμε συνήθως σε όλες τις προχωρημένες καταστάσεις, όπου υπάρχει μια διαταραχή πανικού εξαιτίας του φόβου, είναι πάλι ο φόβος
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Πάρα πολλά άτομα σε κοινούς χώρους και σε ομαδικές εκδηλώσεις καταλαμβάνονται τακτικά από μια κρίση χασμουρητού.
Γνωρίζουμε από πολλαπλές έρευνες που γίνονται σε παγκόσμια κλίμακα, όπως και σε έρευνες στην Βιονευρολογική, ότι η μετάδοση του πανικού σε επίπεδο μάζας γίνεται μέσω σημάτων.
Ο φόβος είναι μια εγκεφαλική λειτουργία με πολλές προεκτάσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Στην Βιονευρολογική, εδώ και καιρό, ασχολούμαστε σε ότι αφορά την μετάδοση του άγχους και του φόβου μέσω χημικών σημάτων στα φοβικά άτομα.
Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική και από τα συμπεράσματα άλλων μελετών, είναι γνωστό ότι ο ιδρώτας εκπέμπει χημικά σήματα, τα οποία μέσω της οσμής διεγείρουν συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές στον μεσεγκέφαλο τρίτων ατόμων.
Η οσμή και η απερίσκεπτη συμπεριφορά είναι συνδυασμός, που παρατηρούμε τακτικά στην Βιονευρολογική, σε ανθρώπους που έχουν την τάση να πράττουν, χωρίς να το «πολυσκέφτονται» π.χ. τζογαδόρους.
Και στις δυο περιπτώσεις, ο ιδρώτας ασφαλώς βιολογικά είναι ο ίδιος και όμως, όπως έχουν δείξει πειράματα σε παγκόσμια κλίμακα όπως και στη Βιονευρολογική, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.
Εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στην ψυχιατρική και νευρολογία, γεγονός που πιστοποιούμε και εμείς τακτικά στην Βιονευρολογική, ο φόβος που προκαλεί η οσμή του ιδρώτα σε ορισμένα άτομα.
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας ασθενείς με φοβική διαταραχή, χρησιμοποιήσαμε πέρα από τις ψυχομετρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά (Ρ300).
Ο φόβος είναι μια κατάσταση άμυνας, όσο βρίσκεται σε λογικά επίπεδα.
Το στάδιο REM του ύπνου είναι χαρακτηριστικό, τελικό στάδιο, πριν ξυπνήσει το άτομο μεταξύ θεωρητικά «ύπνου-ξύπνιου».
Η υπνοβασία είναι ένα τακτικό φαινόμενο που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται σύμφωνα με την εμπερία μας και από την Βιονευρολογική, έγκαιρα και τακτικά, λόγω της ιδιομορφίας που έχει σαν ασθένεια και γίνεται αργά αντιληπτή.
Η εγκεφαλική δομή του ανθρώπου είναι «κατασκευασμένη» με τέτοιο τρόπο, ώστε ακόμη και εξελικτικά να μπορεί να συγκεντρώνεται πλήρως σε έναν και μόνο ουσιαστικό κίνδυνο.
Η φοβία είναι ο υπέρμετρος φόβος για ένα αντικείμενο ή ακόμη για μια κατάσταση ή και για μεικτές περιπτώσεις.
Πολλές φορές σε αρκετές περιπτώσεις ένα φοβικό γεγονός με ένα ιδιαίτερο τρόμο, συνδεδεμένο με κάποιον ήχο, ο οποίος από ένα ευαίσθητο άτομο θα υπερεκτιμηθεί προς μια κατεύθυνση, είναι δυνατόν να προκαλέσει χρόνιες και πολύ δύσκολα θεραπεύσιμες εμβοές.