Crohn, δέρμα, επιληψία
Σε ορισμένες κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα ατόμων με αυτοάνοση προδιάθεση, υπάρχει η εμφάνιση «πλεξίματος» συμπτωμάτων μεταξύ της νόσου Crohn, διαταραχών δέρματος και επιληπτικών κρίσεων.
Σε ορισμένες κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα ατόμων με αυτοάνοση προδιάθεση, υπάρχει η εμφάνιση «πλεξίματος» συμπτωμάτων μεταξύ της νόσου Crohn, διαταραχών δέρματος και επιληπτικών κρίσεων.
Ένας ιδιαίτερα παρατηρητικός και οξυδερκής γιατρός το έτος 1932 στη Νέα Υόρκη παρουσιάζει μία «ομάδα» γαστρεντερικών συμπτωμάτων με ιδιαίτερο νοσολογικό χαρακτήρα.
Ο εγκέφαλος διαθέτει, όσο οι νευρώνες του είναι ζωντανοί, ένα ηλεκτρικό φορτίο που κυκλοφορεί με τη «μορφή» βιοηλεκτρικού ρεύματος. Σε φυσιολογικές καταστάσεις ζωής, το ηλεκτρικό ρεύμα αυτό φροντίζει όχι μόνο για την ήρεμη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και τη διατήρηση της ύπαρξής του. Τοπικές ή γενικευμένες διαταραχές του βιοηλεκτρικού αυτού ρεύματος, προκαλούν άμεσα λειτουργικές διαταραχές […]
Η κατάσταση ινομυαλγίας τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται με έντονους πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις.
Ένα από τα πρώτα φάρμακα το οποίο πρέπει να χορηγείται αμέσως σε εγκεφαλικές κακώσεις και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν εγκεφαλικά αιματώματα με ταυτόχρονα οιδήματα είναι η φαινυτοΐνη.
Το στρες μπορεί πλέον να μετρηθεί στην καθημερινή μας ζωή.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
Σε περίπτωση εγκεφαλίτιδας ερπητικού τύπου πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν ο πυρετός «επιμένει» κατά τις πρώτες μέρες.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας μπορούμε να δούμε στην οθόνη την εγκεφαλική δραστηριότητα ακόμα και παιδιών και κυρίως αυτήν των λεγόμενων βραδέων φλοιϊκών κυττάρων που είναι ενδεικτική των επιληπτικών κρίσεων.
Τα τελευταία χρόνια μέσω της μαγνητικής τομογραφίας και άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων έγινε γνωστή η λειτουργία της «ζωνοειδούς έλικας» του εγκεφάλου.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν το κυρίως αντικείμενο των Νευροεπιστημών τον τελευταίο αιώνα.
Οι συχνές ώσεις χαρακτηρίζουν τη νόσο.
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους εξέλιξης και επιδείνωσης της νόσου είναι οι επαναλαμβανόμενες ώσεις.
Αποτελεί ένα βασικό ερώτημα για τη σύγχρονη κοινωνία, όπου ο ύπνος θεωρείται στην κυριολεξία μία περιττή πολυτέλεια.
Με την πάροδο του χρόνου ο εγκέφαλος αδιαμφισβήτητα «αυξάνεται» σε όγκο.
Η αρχαία Ελληνική ιατρική ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. ήταν η μοναδική περίπτωση επιστημονικής αναφοράς σ’ ότι αφορά την επιληψία.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Οι ασθενείς με υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια καταφεύγουν στο γιατρό μετά τις χαρακτηριστικές διαταραχές της βάδισης.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια που μοιάζει με την υποφλοιώδη χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι έχει πιο πολύπλοκη συμπτωματολογία.