Από καταβολής των νευρολογικών εξετάσεων, υπάρχει πάντοτε το ερώτημα και υφίστανται τουλάχιστον στην Βιονευρολογική, ακόμη και σήμερα΄ είναι μια σύντομη απώλεια των αισθήσεων ή μείωση της επαγρύπνησης μια επιληπτική κρίση ναι ή όχι;
Η επιληψία έχει πάρα πολλές μορφές που είναι από τελείως ανώδυνες μέχρι και άκρως επικίνδυνες.
Οι επιληπτικές κρίσεις, τις περισσότερες φορές παραμένουν ένα αποκλειστικό θέμα, όπως έχουν δείξει και οι εμπειρίες των γιατρών της Βιονευρολογικής, διάγνωσης και θεραπείας.
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.
Μια μεγάλη γκάμα επιληπτικών κρίσεων και κυρίως αυτές που προέρχονται από το κροταφικό λοβό, όπως και οι μυοκλονίες, κατά κανόνα όπως έχουμε πιστοποιήσει και στην Βιονευρολογική, έχουν μια στενή σύνδεση με νευροψυχιατρικές εκδηλώσεις και κυρίως σε ότι αφορά συναίσθημα και συμπεριφορά.
Συχνά στην Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά την παρακολούθηση ασθενών οι οποίοι δεν έχουν άλλες προεκτάσεις, παθογενείς, παρά μόνο μια «επιληπτική» ημικρίση, υπάρχει το πρόβλημα εάν έχουμε να κάνουμε με μια απλή αντίδραση του εγκεφάλου.
Φυσικά ναι, πάρα πολλές φορές στην Βιονευρολογική, ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις, ακόμα και οι λεγόμενες μορφές déjà vu ή jamais vu, έχουν βρεθεί κατ’ επανάληψη στον διαγνωστικό έλεγχο που κάνουμε.
Η απάντηση είναι ασφαλώς ναι.
Η επιληψία μπορεί να είναι ένα παιχνίδι της λειτουργίας τμημάτων του εγκεφάλου που εναλλάξ να παρουσιάζεται σε διάφορα σημεία, διαφορετικό χρόνο με διαφορετική ένταση.
Σχεδόν κατά κανόνα, όπως έχουμε δει στην Βιονευρολογική, οι συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, οποιαδήποτε μορφή και αν έχουν, πάντα συμβαδίζουν με μια νευρολογική συμπτωματολογία.
Πολλές φορές στην Βιονευρολογική, φαινομενικά ελαφρά και απλά νοσήματα π.χ. αυχενικό σύνδρομο, παρουσιάζουν ταυτόχρονα έντονες διαταραχές κινητικού, αισθητικού ή και αισθητηριακού χαρακτήρα.
Σαν επιληπτική κρίση χαρακτηρίζουμε, κάθε φορά είτε μετά από πιστοποίηση (εγκεφαλογράφημα) ή κλινική εμφάνιση, μια αφύσικα μεγάλη σύγχρονη εκτόνωση των νευρώνων στον εγκέφαλο.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις κακού ύπνου μπορούμε να έχουμε πάρα πολλές παρεκτροπές.
Χωρίς αμφιβολία στον ύπνο, και μάλιστα στο βαθύ ύπνο και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε υπνοβασία, υπάρχουν σαφώς στοιχεία εμφάνισης βίαιων κινήσεων ή και πράξεων ακόμη.
Το REM είναι το στάδιο εκείνο όπου ο οργανισμός βρίσκεται μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και χαρακτηρίζεται από τις γρήγορες κινήσεις των ματιών, από όπου πήρε και το όνομα του (REM).
Ο υπνοβάτης, αναμενόμενα, σηκώνεται το βράδυ χωρίς να έχει αίσθηση του τι κάνει και που πάει, περιφέρεται κάνοντας διάφορες κινήσεις ή μια συγκεκριμένη διαδρομή και επιστρέφει.
Το στάδιο REM του ύπνου είναι χαρακτηριστικό, τελικό στάδιο, πριν ξυπνήσει το άτομο μεταξύ θεωρητικά «ύπνου-ξύπνιου».
Οι νέες διαγνωστικές μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό, όπως είναι η πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλική καταγραφή με βιντεοσκόπηση, έδωσε μια νέα ώθηση στην διαγνωστική διευκρίνιση του προβλήματος της υπνοβασίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Έχουμε δει στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές βαριάς συμπτωματολογίας σε τραύματα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος