Όταν τα μάτια δεν κουνιούνται και ο ασθενής δεν καταλαβαίνει
Αυτή η κατάσταση, είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα για ένα νευρολόγο που καλείται να δει έναν ασθενή στα επείγοντα.
Αυτή η κατάσταση, είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα για ένα νευρολόγο που καλείται να δει έναν ασθενή στα επείγοντα.
Η παροδική απώλεια συνείδησης σε συνδυασμό με σύγχυση, είναι από τις πιο βασικές αιτίες εξέτασης και άμεσης διάγνωσης.
Στη Βιονευρολογική, στη βάση της ρουτίνας της εξέτασης, ανήκει και η έρευνα της θηλής του οφθαλμού, στις περιπτώσεις που έχουμε παράπονα για διαταραχή της συνείδησης ή έκπτωση της συγκέντρωσης της μνήμης και του σταθερού βαδίσματος.
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.
Πρόκειται για καταστάσεις που δημιουργούνται σε διαταραχές λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να καταλήξει σε μια δηλητηρίαση (τοξίκωση).
Η παράλυση κάποιου κρανιακού νεύρου (εγκεφαλικής συζυγίας), τουλάχιστον από ότι βλέπουμε στην Βιονευρολογική, αποτελεί ένα τακτικό γεγονός.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα πολύ μεγάλο τεχνικό βήμα όπως διαπιστώσαμε στη Βιονευρολογική, με την εξέλιξη της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας.
Πριν από τριάντα χρόνια περίπου άρχισε να εφαρμόζεται επαγγελματικά και σε μεγάλη κλίμακα η εξέταση του νευρικού συστήματος (κεντρικού και περιφερικού) μέσω μαγνητικής τομογραφίας.
Πρόκειται για τη σπουδαιότερη άρθρωση του σώματος και είναι αυτή που συνδέει τη σπονδυλική στήλη με την κεφαλή.
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Είναι η βαρηκοΐα που προκύπτει από την έντονη νευρική και αισθητήρια διαταραχή από την μία πλευρά (εικόνα).
Το πρόβλημα του εύκολου εμετού, με ή χωρίς πρόκληση του, είναι ένα νευρολογικό πρόβλημα αντανακλαστικών.
Στην Βιονευρολογική, αρκετά τακτικά συναντούμε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, που παρουσιάζουν το φαινόμενο της δυσκαταποσίας ή της αναρρόφησης.
Παρόλο που σαν διάγνωση θεωρείται απλή, χρήζει ποικίλων μέσων.
Πάρα πολλές φορές, ασθενείς της Βιονευρολογικής, παραπονιούνται για μερική ή και ολοκληρωτική απώλεια, για χρονικά διαστήματα, της φωνής.
Πολλές φορές κατά την νευρολογική εξέταση στην Βιονευρολογική, παρατηρούμε μια μικρή ή μεγάλη απόκλιση της κάτω γνάθου.
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Η πείρα στην Βιονευρολογική, έχει δείξει ότι τα περιστατικά παιδιών με κρανιακές δυσμορφίες π.χ. σκαφοκεφαλία και νευρολογικά προβλήματα, είναι περισσότερα από ότι φανταζόμαστε.
Τα ενδοεγκεφαλικά αγγεία «αφήνουν» τα αποτυπώματα τους επάνω στο κρανίο.