Πρόβλεψη και θεραπεία της επιληψίας
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το κύριο μέρος της θεραπείας της επιληψίας κρύβεται στην πρόβλεψη.
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το κύριο μέρος της θεραπείας της επιληψίας κρύβεται στην πρόβλεψη.
Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα δημιουργούν πολλές παρενέργειες κυρίως σε ότι αφορά τις διαταραχές του βάρους του σώματος, το αίσθημα κόπωσης και τις ικανότητες της συγκέντρωσης.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Τα τελευταία χρόνια μία γερμανική έρευνα του πανεπιστημίου της Βόννης έφερε στο φως μία νέα «ανακάλυψη» η οποία πραγματικά είναι πολύ χρήσιμη για τις βαριές μορφές επιληψίας.
Στον εγκέφαλο υπάρχει συνεχώς μία εγκεφαλική δραστηριότητα˙ είτε είναι μία χαμηλής εντάσεως όπως γίνεται στον ύπνο ή μπορεί να είναι και μία δυνατή εκφόρτιση όπως συμβαίνει στις επιληπτικές κρίσεις.
Η σύγχρονη ανάγκη και οι αυξανόμενες διαταραχές της επιληψίας στον παγκόσμιο πληθυσμό αύξησαν την παραγωγή πολλών φαρμάκων.
Αναμφισβήτητα, με την πρόοδο της φαρμακοβιομηχανίας τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί πολλά είδη αντιεπιληπτικών φαρμάκων, των οποίων η «συντονισμένη» χρήση προσφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα για την καταπολέμηση της επιληψίας.
Οι πολύχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες που γίνονται σε ασθενείς με ελαφρές και βαριές μορφές επιληπτικών κρίσεων προσδιόρισαν ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη θεραπευτική τους αντιμετώπιση.
Δημιουργώντας τις προϋποθέσεις νευρογένεσης, δηλαδή ζώντας σε υγιές περιβάλλον, τρώγοντας υγιεινά και αυξάνοντας την κινητική και πνευματική δραστηριότητα, προάγεται στον εγκέφαλο η παραγωγή υγειών νευρικών κυττάρων.
Επηρεάζοντας τη νευρογένεση με ουσίες, μόρια ή και άλλες διαδικασίες μπορούμε να αναπαραγάγουμε νέα κύτταρα στο σημείο εκείνο που λείπουν.
Η λοραταδίνη είναι ένα αντισταμινικό φάρμακο το οποίο παράχθηκε μετά από πολλές έρευνες.
Η λοραταδίνη βοηθάει στην αντιμετώπιση πολλών νευρολογικών παθήσεων διότι μπλοκάρει την ισταμίνη.
Πρόκειται για μία δραστική ουσία η οποία μπλοκάρει τους υποδοχείς της ισταμίνης Η1.
Όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, η επιληψία είναι μία διαδικασία «λάθους» ανάπτυξης της νευρογένεσης.
Πολύ τακτικά άτομα με παρκινσονικές διαταραχές έχουν ένα σύμπτωμα που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό και το οποίο αλλοιώνει την ομιλία.
Αυτό το ερώτημα απασχόλησε τους επιστήμονες και ιδιαίτερα τους νευρολόγους τα τελευταία δέκα χρόνια ιδιαίτερα έντονα.
Οι συγγενείς των ασθενών με τη νόσο του πάρκινσον και κυρίως με ατροφία πολλαπλών συστημάτων, αυτό που παρατηρούν πρωτίστως είναι μία γενικευμένη βραδύτητα κινήσεων καθώς επίσης και μία ελαττωμένη εκφραστικότητα του προσώπου η οποία παράλληλα συνοδεύεται από μία αδυναμία σκέψης.
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις παρκινσονικών διαταραχών που αρχίζουν όπως η νόσος του πάρκινσον αλλά με την πάροδο του χρόνου έρχονται εξελίξεις οι οποίες τις διαφοροποιούν απ’ αυτή την αρρώστια.
Η «α-συνουκλεΐνη» είναι μία πρωτεΐνη η οποία παράγεται στον εγκέφαλο και παίζει ένα σπουδαίο ρόλο σε ότι αφορά τη μετάβαση ηλεκτρικών σημάτων.
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.