Λογική και αντίδραση
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Ο εγκέφαλος του σύγχρονου ανθρώπου με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται και διδάσκεται, αναπτύσσει περισσότερο τη λογική παρά τις αντιδράσεις.
Οι κρίσεις πανικού ταλαιπωρούν πάρα πολύ κόσμο στη σύγχρονη κοινωνία.
Ερωτηματικό προκαλεί εάν η αναστολή της λογικής και η πρόοδος μιας ανεξέλεγκτης λειτουργίας του ανθρώπου δημιουργούν γι’ αυτόν δυσάρεστες ή ευχάριστες καταστάσεις.
Στις επιληπτικές κρίσεις το σώμα αντιδράει με σπασμούς και αναστολή των πνευματικών λειτουργιών.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Οι άνθρωποι πολλές φορές αντιδρούν ανεξέλεγκτα σε κάποιες καταστάσεις. Αυτό είναι ένδειξη έλλειψης αυτοελέγχου ή ελάχιστης ύπαρξής του.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι καταστάσεις πανικού συμβαδίζουν με εξαρτήσεις από ουσίες.
Σε κάθε κατάσταση πανικού, ακόμη και σε ήπιο στρες, ο εγκέφαλος προσπαθεί να αναπτύξει μια αντίσταση.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Οι διάφορες μοριακές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον εγκέφαλο αποτελούν τη βασική αφετηρία του πανικού.
Ο ειδικός γιατρός αυτό που πρέπει να κάνει σε καταστάσεις πανικού είναι να αναλύσει τους μηχανισμούς πρόκλησης του στρες σε ατομικό επίπεδο, να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει έτσι ώστε να μπορέσει να το ρυθμίσει και να απαλλάξει τον ασθενή από τις συνέπειές του.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Οι μηχανισμοί καταπολέμησης του πανικού είναι η δημιουργία συστημάτων στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Το στρες δε φτάνει μόνο να το αντιμετωπίζουμε και να το διαχειριζόμαστε σωστά, πρέπει παράλληλα να βελτιώνονται όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί οι οποίοι καταπολεμούν το στρες.
Αρκετές φορές ο εγκέφαλός μας διαθέτει πρωτόγονους μηχανισμούς αντίδρασης οι οποίοι προκαλούν διάφορες μορφές σοκ.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού αποτελεί σημαντικό προβληματισμό σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Σε κάθε περίπτωση πανικού υπάρχει και μία αντίδραση.
Είναι λογικό να διερωτόμαστε γιατί ορισμένες φορές αισθανόμαστε πανικό σε τέτοιο βαθμό που μας είναι αδύνατον να τον διαχειριστούμε.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο άνθρωπος αισθάνεται τρομερό πανικό ˙σαν να τον κυνηγάει ένα άγριο ζώο μέσα στο δάσος, για παράδειγμα μία αρκούδα.
Κλινικά όταν οι νευρολόγοι – ψυχίατροι πρέπει να κουράρουν φοβικούς ασθενείς που βρίσκονται στο στάδιο πανικού, όλοι επικεντρώνουν την προσοχή τους στο να επέμβουν άμεσα όχι μόνο για να μειώσουν την ένταση αλλά και για να περιορίσουν τη διάρκεια εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων.