Μοριακή μιμητική και αντισώματα
Αυτόν τον καιρό γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση θεραπευτικών μέσων εξαιτίας της διάγνωσης των διαταραχών εντός του οργανισμού λόγω μοριακής μιμητικής.
Αυτόν τον καιρό γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση θεραπευτικών μέσων εξαιτίας της διάγνωσης των διαταραχών εντός του οργανισμού λόγω μοριακής μιμητικής.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Τώρα που γνωρίζουμε το ρόλο της μοριακής μιμητικής που σχετίζεται με την παραγωγή παθολογικών πρωτεϊνών που προκαλούν αυτοάνοσες αντιδράσεις, προκύπτει και το ερώτημα αν αυτή διορθώνεται ή θεραπεύεται.
Είναι γνωστό ότι όσοι πάσχουν από διάφορες αλλεργίες εμφανίζουν ταυτόχρονα έναν ψυχικό «παροξυσμό» ή διάφορες μορφές ψυχικών διαταραχών.
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων σε πανεπιστήμια της Αμερικής και κυρίως της Βοστόνης έχουν δείξει ότι στη νόσο του Alzheimer έχουμε μια διαδικασία «διπλώματος» των παθολογικών πρωτεϊνών˙ συγκεκριμένα πρόκειται για τα λεγόμενα PRIONS.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές ότι η κατανάλωση φαγητού και ποτού για μεγάλο ή μικρό διάστημα είναι ικανή να προκαλέσει ψυχιατρικές αντιδράσεις μικρού ή μεγάλου βαθμού.
Υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν στοιχεία που είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν μικρο-αλλεργίες ή «κρυφο» αλλεργίες σε οργανισμούς οι οποίοι παράγουν επιβλαβή αντισώματα για τον ίδιο τον οργανισμό.
Είναι πλέον γνωστό ότι όσοι πάσχουν από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού εμφανίζουν μικρής ή μεγάλης έντασης ψυχωτικές αντιδράσεις.
Οι μελανοκορτίνες είναι συγκεκριμένες πρωτεΐνες που ευθύνονται για την παραγωγή κάποιων αντισωμάτων τα οποία είναι «αυτοαντισώματα» και επηρεάζουν άμεσα τον οργανισμό προκαλώντας πολλές διαταραχές.
Στην καθημερινότητα του ανθρώπου γίνεται ένας συνεχής πόλεμος πρωτεϊνών και πρωτεϊνικών τμημάτων που εισέρχονται στον οργανισμό μας μέσω της τροφής, ο οποίος προκαλείται από τον ίδιο τον οργανισμό.
Η μοριακή μιμητική είναι μια διαδικασία η οποία εντός του οργανισμού παράγει πολλές ασθένειες όπως αλλεργίες, κακοήθειες και ψυχώσεις˙ πρόκειται για έναν μηχανισμό ο οποίος στην προσπάθεια του να δημιουργήσει πρωτεΐνες από υλικά που δέχεται εξωτερικά(ιδίως τροφές), έχει μια λάθος παραγωγή μιμούμενος τις ίδιες τις πρωτεΐνες του σώματος.
Η νευρική ανορεξία αποτελεί μια χαρακτηριστική διαταραχή άρνησης του φαγητού μέχρι το σημείο ο πάσχων να οδηγηθεί στο θάνατο.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων˙ άσχετα από ποιο άκρο ξεκινούν και σε ποια κατάσταση βρίσκονται, αποτελούν παθολογική περίπτωση που απασχολούν την ψυχιατρική.
Στον κόσμο των ιών έχει πιστοποιηθεί ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική, η λεγόμενη «μοριακή μιμητική», κατά την οποία παράγονται πρωτεϊνικά τμήματα παρόμοια με αυτά του ίδιου του οργανισμού.
Η παρορμητική συμπεριφορά είναι μια κατάσταση που ξεκινά ξαφνικά χωρίς αιτία αλλά με επιπτώσεις για τον ίδιο τον πάσχοντα και το περιβάλλον του.
Η βουλιμία θεωρείται ως μια ανωμαλία διατροφής και είναι απόλυτα συνυφασμένη με μια διαταραχή εκκαθάρισης˙ πρόκειται για ένα τακτικό νόσημα στην εποχή μας και η μοριακή βιολογία έρχεται να δώσει μια ακτίνα φωτός σε ότι αφορά τη λύση αυτού του προβλήματος.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια στην ιατρική και αποτελούν μεγάλο κλάδο της ανοσοβιολογίας που ασχολείται με το χαρακτήρα, το είδος και τις κλινικές εκφράσεις αυτών.
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Οι μυοκλονίες στον ύπνο είναι χαρακτηριστικές συσπάσεις των μυών και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που πολλές φορές γίνονται αντιληπτές και από το διπλανό του κοιμώμενου.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του ύπνου είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κάποιες μυϊκές «ρυθμικές» διαταραχές των άκρων ή του κορμού και της κεφαλής.