«Μικρό» μάτι, η γενετική και το περιβάλλον
Μια όχι και τόσο ασυνήθης «εμφάνιση», είναι η παρουσία ορισμένων ασθενών με μικρότερο οφθαλμό από τη μια μεριά ή και από τις δυο μεριές.
Μια όχι και τόσο ασυνήθης «εμφάνιση», είναι η παρουσία ορισμένων ασθενών με μικρότερο οφθαλμό από τη μια μεριά ή και από τις δυο μεριές.
Τα πολυπαραγοντικά γονίδια, δηλαδή αυτό σημαίνει πολλά μαζί, παίζουν ένα ρόλο ουσιαστικό και στην κατασκευή και στην λειτουργία του εγκεφάλου.
Στην Βιονευρολογική, αν και σπάνια αρκετές φορές, έχουμε δει σε μονή ή διπλή μορφή, το λεγόμενο cat eye syndrome, δηλαδή τα μάτια της γάτας.
Κατά κανόνα η κώφωση αυτή συνοδεύεται και από μια εγκεφαλική διαταραχή καθώς επίσης και από ελλείμματα άλλων οργάνων σε διάφορα μέρη του σώματος ή ατρησία διαφόρων χοανών.
Πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια, όπου έχουμε πλήρη απουσία ανάπτυξης των βολβών των οφθαλμών.
Πάρα πολλές φορές διαπιστώνουμε σε αρκετούς ανθρώπους τουλάχιστον σε αυτούς που εξετάζουμε στην Βιονευρολογική, να μην έχουν το ανάλογο αίσθημα του ζεστού, κρύου σε ορισμένα τμήματα του δέρματος ή και σε ολόκληρο το δέρμα.
Υπάρχει μια μεγάλη πλάνη σε ότι αφορά τις καρδιακές διαταραχές και αυτός είναι ο λόγος που πολύ τακτικά δεν αντιμετωπίζονται «μέχρι τέλους» αυτά τα περιστατικά.
Πολλές φορές, η μυϊκή δυστονία, αν και πρόκειται για μια γενικευμένη κατάσταση του μυϊκού συστήματος του ανθρώπου, έχει μερικές χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες.
Πρόκειται για μια πολύ εξειδικευμένη εξέταση, η οποία γίνεται με ειδικά ηλεκτρομυογραφικά μηχανήματα που πλέον σήμερα βρίσκει κανείς κατά κόρον στην αγορά, αλλά απαιτούνται ειδικές γνώσεις του εξεταστή και χρόνια εμπειρία πάνω στο κομμάτι αυτό.
Το τρίξιμο των δοντιών ή αλλιώς «νυχτερινός» οδοντικός τριγμός θεωρείται και εκλαμβάνεται, δυστυχώς, και από ιατρικούς κύκλους πολλές φορές, σαν μια ατομική διαταραχή.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Πρόκειται για περιπτώσεις κύφωσης, που εμφανίζονται μετά από χειρουργική αντιμετώπιση αυχενικών προβλημάτων.
Η χειρουργική προσπέλαση για θεραπεία συνεπειών του αυχενικού συνδρόμου όπως είναι μυελοπάθειες, στενώσεις ή σπονδυλόφυτα γίνεται πλαγιοκοιλιακά.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν έρθει σε εφαρμογή επαναστατικές μέθοδοι στην αντιμετώπιση προβλημάτων χρόνιων αυχενικών συνδρόμων.
Το μεγάλο δίλλημα, στην περίπτωση ενός αυχενικού συνδρόμου με μυελοπάθεια ή στένωση του αυχενικού αυλού, είναι εάν και ποτέ επεμβαίνουν χειρουργικά.
Η άνω αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει τους σπονδύλους Α1-Α4 και έχει ιδιαίτερη σημασία σε περιπτώσεις τραυματισμού, διότι από το τμήμα αυτού ξεκινάει το λεγόμενο αυχενικό πλέγμα.
Πολλοί ασθενείς παρατηρούν λανθασμένα και θεωρούν ότι υπεύθυνο για το «σφύριγμα» στο αυτί είναι μια κατάσταση ιδιαιτέρου στρες.
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι γιατροί πιστεύουν ότι το «σφύριγμα» στο αυτί ή αλλιώς εμβοές, επρόκειτο για μια διαταραχή της κυκλοφορίας σε ότι αφορά κοχλιακό νεύρο και λαβύρινθο. Πολλές φορές όμως η αληθινή ουσία βρίσκεται αλλού.
Πέρα από λοιμώξεις , «βρωμιές», βύσμα, τραυματισμούς ή ότι άλλο προκύψει στο εξωτερικό αυτί, υπάρχει μια μόνιμη «διαταραχή» η οποία το ενοχλεί και είναι οι διάφορες συχνότητες που παρουσιάζονται με τη μορφή «θορύβων» ή καταστάσεων.
Το έσω ους είναι ένας μηχανισμός ακριβώς στο μέσο της ακουστικής οδού, όπου κυρίως εντός οργάνου, που λέγεται κοχλίας, περιέχει κάποια τριχοειδή κύτταρα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και πάλλονται κατά τον ήχο, έτσι ώστε να παραχθεί η ακοή, η οποία σαν κίνηση μετά μεταβιβάζεται πιο κάτω, για να γίνει βιοχημική αντίδραση και βίωμα του εγκεφάλου.