Ένα πολύ συνηθισμένο σύμπτωμα σε περίπλοκες μορφές της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι ο συνδυασμός του τρόμου με ταυτόχρονες παρατηρήσεις μυοκλονιών και μερικές φορές με συνοδεία επιληπτικών κρίσεων.
Υπάρχουν πάρα πολλές κλινικές εικόνες όπου υπάρχει προσβολή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για το σύνδρομο του πάρκινσον.
Πάρκινσον και επιληψία [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Τόσο η ινομυαλγία όσο και η επιληψία αποτελούν κλινικές εικόνες νευρολογικού τύπου οι οποίες εμφανίζονται λόγω μη φυσιολογικών εκφορτίσεων των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Το ρίσκο για μία επιληπτική κρίση ή «αντίδραση» υπάρχει θεωρητικά σε κάθε εγκέφαλο.
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Ο πρόσθιος μετωπιαίος λοβός είναι η έδρα του σχεδιασμού σχεδόν για όλα τα θηλαστικά.
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καθιερώθηκε από τις γερμανικές νευρολογικές κλινικές σαν το «απόλυτο» διαγνωστικό μέσο για τις επιληψίες.
Η κλινική και παθολογική σχέση μεταξύ επιληψίας και άνοιας είναι σαν τη σχέση της φωτιάς με το πετρέλαιο.
Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί ένα σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο τόσο για την άνοια όσο και για την επιληψία.
Οι επιληπτικές κρίσεις είναι το κοινό στοιχείο που έχουν η νόσος του Alzheimer και του Pick (προμετωπιαίου λοβού).
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Διεθνώς η άνοια Lewybody (Lewy body dementia) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια και λίγες κλινικές παρέχουν σήμερα τόσο τον εξοπλισμό όσο και τις απαιτούμενες γνώσεις για την έγκυρη διάγνωση και πιστοποίηση του κλινικού «εύρους» της νόσου.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Αναμφισβήτητα, εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στους γιατρούς ότι υπάρχει μία έντονη κλινική σχέση της νόσου του Alzheimer και των επιληπτικών κρίσεων.
Το κυριότερο πρόβλημα των νευροεπιστημών στις αγγλοσαξονικές χώρες είναι τα τελευταία χρόνια αυτό τουAlzheimer.
Ένας από τους δικαιολογημένους φόβους που έχουν τόσο οι ασθενείς για τους επιγόνους τους όσο και οι συγγενείς για τους εαυτούς τους είναι το κληρονομικό δυναμικό της γενετικής προδιάθεσης της νόσου τουAlzheimer.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος