Τα επίπεδα επεξεργασίας του πόνου
Ο πόνος είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα προς τον άνθρωπο που για να γίνει βιωματικός περνάει από διάφορα επίπεδα.
Ο πόνος είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα προς τον άνθρωπο που για να γίνει βιωματικός περνάει από διάφορα επίπεδα.
Οι μακράς διαρκείας πόνοι είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο δημιουργούν τα χρόνια επώδυνα σύνδρομα.
Όταν αναφερόμαστε στον πόνο πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία.
Όταν το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφεται για πολλές ώρες, προσφέρει κάποια στοιχεία˙ όπως π.χ. η συγκεκριμένη μορφή κάποιων επαρμάτων εγκεφαλικών δυναμικών σε ορισμένες περιοχές, σε κάποιες καταστάσεις (ύπνος).
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το κύριο μέρος της θεραπείας της επιληψίας κρύβεται στην πρόβλεψη.
Οι πολύχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες που γίνονται σε ασθενείς με ελαφρές και βαριές μορφές επιληπτικών κρίσεων προσδιόρισαν ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη θεραπευτική τους αντιμετώπιση.
Κατά την υπερπυρηνική παράλυση, κατά τη διαδρομή της αρρώστιας το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι αργά αυξανόμενες διαταραχές της βάδισης οι οποίες δεν επιτρέπουν σωστά βήματα και κυρίως μικραίνουν το εύρος του βήματος.
Υπάρχει μία συγκεκριμένη τυπική συμπτωματολογία που κυρίως την συναντάμε στην ατροφία πολλαπλών συμπτωμάτων και χαρακτηρίζεται από διαταραχές συντονισμού της κίνησης των οφθαλμών (νυσταγμός) με ταυτόχρονη αμιμία, δηλαδή προσωπείο «μάσκα» όπως παρατηρείται στη νόσο του πάρκινσον, δυστονικά συμπτώματα και τυχόν επιληπτικές κρίσεις.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα «δυστονικά» σύνδρομα πρέπει να εξετάζονται αυτόνομα, διότι έχουν πάρα πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και παρουσιάζονται σε διάφορα νοσήματα αν και κατά κύριο λόγο αποτελούν χαρακτηριστικό της νόσου του πάρκινσον ή των άτυπων συμπτωμάτων του.
Κατά κύριο λόγο, τα συμπτώματα που κυριαρχούν στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων είναι μία γενική σπασμωδικότητα με αδυναμία εύκολης κίνησης και ο ταυτόχρονος τρόμος των χεριών, μερικές φορές και των ποδιών.
Οι διαταραχές της διέγερσης, ιδιαίτερα κατά τη σεξουαλική πράξη, αποτελούν ένα κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων στην προχωρημένη ηλικία.
Μεταξύ των άτυπων μορφών πάρκινσον είναι και η ατροφία πολλαπλών συστημάτων, η οποία εν μέρει εμφανίζει μία παρκινσονική συμπτωματολογία σε αρκετά σημεία, χωρίς όμως να είναι τυπικό πάρκινσον.
Ένα χαρακτηριστικό κύριο σύμπτωμα της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων είναι η συχνότητα της ούρησης και μάλιστα της επιτακτικής μορφής της.
Σχετικά με την καταστροφή που έγινε από την έκρηξη του ατομικού αντιδραστήρα 4 του Τσέρνομπιλ έχουν γραφτεί πάρα πολλά και η έκταση των καταστροφών σε διάφορους τομείς είναι επίσης γνωστή.
Στην περίπτωση της παραπληγίας η εν λόγω πρωτεΐνη δρα κατά κάποιον τρόπο σαν ένας «διακόπτης» στο κεντρικό νευρικό σύστημα στο τραυματισμένο μέρος και κατευθύνει την ανάπτυξη των τραυματισμένων νευρικών ινών σύμφωνα με το χρόνο και με το ρυθμό που πρέπει.
Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, «ψυχομέτρες», ψυχαναλυτές αλλά και νευροβιολόγοι τελευταία αναλύουν με προσοχή και ιδιαίτερη επιμονή τι κρύβεται πίσω από κοινωνικές συμπεριφορές όπως επιδίωξη καριέρας άνευ όρων, πράξεις αυτοκτονίας, ακόμα και η μανία των selfies.
Στα άτομα με τάση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα (κυρίως ξυράφι) ο κύριος ψυχικός μηχανισμός που διαταράσσεται είναι αυτός της αυτοεκτίμησης.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι διαγνωστικά, προγνωστικά και θεραπευτικά το κύριο μέσο ιατρικής χρήσης στις περιπτώσεις της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας.
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.