Στην Βιονευρολογική, το θέμα της απομεθυλίωσης υπάρχει εδώ και πάρα πολύ καιρό σε ότι αφορά τη γονιδιακή έρευνα, που γίνεται για ορισμένες χαρακτηριστικές νευροψυχιατρικές αρρώστιες, πιθανόν για να εξαρθούν συμπεράσματα πως προκύπτουν και με τι τρόπο μπορούν να θεραπευτούν.
Η νευροψυχιατρική εξέταση είναι η καθημερινότητα στην Βιονευρολογική.
Κατά την μελέτη του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά καταγράφουμε φαινόμενα βίαιων κινήσεων, όπως κλωτσιές, γρονθοκοπήματα, τεντώματα του κορμιού ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει έντονη κίνηση.
Ο παράδοξος ύπνος αποτελεί ένα αντικείμενο διαγνωστικού ελέγχου στην καταγραφή του εικοσιτετράωρου εγκεφαλογραφήματος στην Βιονευρολογική.
Πάρα πολλές φορές, η έννοια της ισχυρής ή ελαφριάς εγκεφαλικής βλάβης, υπολογίζεται από τα συμπτώματα και όχι από τις ανατομικές ή λειτουργικές βλάβες που υπάρχουν στον εγκέφαλο.
Μέχρι τώρα, η διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους ψυχιάτρους, ήταν η ανεύρεση της έκφρασης, ο διαχωρισμός των ιδεών μέσα από το λόγο του ασθενούς, καθώς επίσης και μια ,ας το πούμε, ενσυναισθητική προσέγγιση των δυο πόλων, δηλαδή του εξεταζόμενου και του εξετασθέντος.
Το νευρικό κύτταρο αν τραυματιστεί ξέρουμε στην Βιονευρολογική, ότι αρχίζει και αδυνατεί, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αυτόϊαθεί παράγοντας καινούργια τελικά σωματίδια.
Πρόκειται για μια εγκεφαλική διαδικασία, που κατά περιπτώσεις ακολουθεί το τραύμα.
Ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, αυτό της επιληψίας, πολλές φορές βασίζεται, σε ότι αφορά το κλινικό νευρολόγο, σε μικρές παρατηρήσεις αλλά καταλυτικές για ότι αφορά την θεραπευτική αγωγή.
Οι μυϊκές συσπάσεις αποτελούν, από ότι έχουμε δει στην Βιονευρολογική, ένα πάρα πολύ τακτικό σημείο, το οποίο αναφέρουν οι ασθενείς σαν ενόχληση και πίσω από αυτό κρύβεται μια επιληπτική κρίση.
Η ενδοτοξικότητα· πρόκειται για ένα φαινόμενο συνηθισμένο σε τραυματισμούς, δηλητηριάσεις ή άλλες διαταραχές της ισορροπίας της εγκεφαλικής ουσίας και κυρίως εναπόκειται στο κακό συντονισμό των λεγόμενων νευροδιαβιβαστών.
Τα νευρικά κύτταρα και ιδιαίτερα αυτά του εγκεφάλου, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε κάθε είδους επηρεασμού.
Ο εγκεφαλικός φραγμός είναι ένα σύστημα κυττάρων που δημιουργεί ένα πελώριο δίχτυ, που «σκεπάζει» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι που να το προστατεύει από διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι όταν περάσουν και έρθουν σε επαφή με εγκέφαλο ή νωτιαίο μυελό, έχουν παθογενετικά αποτελέσματα.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Η χημική ισορροπία του εγκεφάλου, πάρα πολύ σημαντική για αυτόν τον ίδιο, είναι ταυτόχρονα μια ασπίδα προστασίας για τον ίδιο.
Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου είναι φορτισμένα μόρια οξυγόνου, συνδεδεμένα με τμήματα σιδήρου, που συνήθως προκύπτουν μετά από μια λοίμωξη ή τραυματισμό, εντός του αίματος.
Στον εγκέφαλο είναι τα πάντα θέμα «ισορροπιών».
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Δυστυχώς, εδώ πέρα δεν ισχύει ο τυπικός τρόπος ιατρικής λογικής· αίτιο, αποτέλεσμα ή αίτιο, σύμπτωμα.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε δει πάρα πολλές φορές ανεξήγητες, κλινικά, συμπεριφορές από κατά τα άλλα τελείως φυσιολογικά άτομα.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος