Φωτόνια και φωτοϋποδοχείς
Τα φωτόνια είναι σωματίδια «ελάχιστου» μεγέθους τα οποία κυκλοφορούν μέσα σε φωτεινές εκπομπές ˙είναι αυτά που όταν εισέρχονται στον οφθαλμό διεγείρουν κάποιους ιστούς.
Τα φωτόνια είναι σωματίδια «ελάχιστου» μεγέθους τα οποία κυκλοφορούν μέσα σε φωτεινές εκπομπές ˙είναι αυτά που όταν εισέρχονται στον οφθαλμό διεγείρουν κάποιους ιστούς.
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που αποτελείται από πολλά νευρικά κύτταρα που μέχρι χθες οι επιστήμονες πίστευαν πως δεν έχουν αναπλαστική ικανότητα˙ αυτό όμως αποδείχθηκε σφάλμα.
Ο δρόμος της όρασης πρακτικά αρχίζει από μια εκπομπή φωτός στον οφθαλμό και καταλήγει σε μια οπτική εντύπωση και συνείδηση μέσα στον εγκέφαλο.
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Από την παιδική ηλικία και μετά στον εγκέφαλο υπάρχει σαφής ασυμμετρία της εγκεφαλικής δραστηριότητας ως προς τις διάφορες λειτουργίες.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Οι νέες έρευνες σχετικά με την εμφάνιση ή ακόμα και τα σημάδια συμπτωμάτων των ψυχασθενειών έχουν αποδείξει ότι σχετίζονται με τη μοριακή μιμητική.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Τώρα που γνωρίζουμε το ρόλο της μοριακής μιμητικής που σχετίζεται με την παραγωγή παθολογικών πρωτεϊνών που προκαλούν αυτοάνοσες αντιδράσεις, προκύπτει και το ερώτημα αν αυτή διορθώνεται ή θεραπεύεται.
Είναι γνωστό ότι όσοι πάσχουν από διάφορες αλλεργίες εμφανίζουν ταυτόχρονα έναν ψυχικό «παροξυσμό» ή διάφορες μορφές ψυχικών διαταραχών.
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων σε πανεπιστήμια της Αμερικής και κυρίως της Βοστόνης έχουν δείξει ότι στη νόσο του Alzheimer έχουμε μια διαδικασία «διπλώματος» των παθολογικών πρωτεϊνών˙ συγκεκριμένα πρόκειται για τα λεγόμενα PRIONS.
Στην καθημερινότητα του ανθρώπου γίνεται ένας συνεχής πόλεμος πρωτεϊνών και πρωτεϊνικών τμημάτων που εισέρχονται στον οργανισμό μας μέσω της τροφής, ο οποίος προκαλείται από τον ίδιο τον οργανισμό.
Η νευρική ανορεξία αποτελεί μια χαρακτηριστική διαταραχή άρνησης του φαγητού μέχρι το σημείο ο πάσχων να οδηγηθεί στο θάνατο.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων˙ άσχετα από ποιο άκρο ξεκινούν και σε ποια κατάσταση βρίσκονται, αποτελούν παθολογική περίπτωση που απασχολούν την ψυχιατρική.
Η παρορμητική συμπεριφορά είναι μια κατάσταση που ξεκινά ξαφνικά χωρίς αιτία αλλά με επιπτώσεις για τον ίδιο τον πάσχοντα και το περιβάλλον του.
Οι μυοκλονίες στον ύπνο είναι χαρακτηριστικές συσπάσεις των μυών και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που πολλές φορές γίνονται αντιληπτές και από το διπλανό του κοιμώμενου.
Σε ότι αφορά την υπνική παράλυση μπορεί να συνοδεύεται με ψευδαισθήσεις έτσι ώστε πολλές φορές να χαρακτηρίζεται ως μια ψυχωτική κατάσταση.
Η νόσος του Parkinson αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που αρχίζει κατά κύριο λόγο με διαταραχές του ύπνου.
Οι διαταραχές της σίτισης κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που συμβαδίζουν με τις επιληπτικές κρίσεις ή την υπνοβασία και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Οι αναστεναγμοί συνοδευόμενοι από έντονο ροχαλητό είναι συγκεκριμένες διαταραχές του ύπνου και μάλιστα του δεύτερου σταδίου του βαθύ ύπνου.