Η «προέλαση» των αισθητικών διαταραχών
Ασθενείς παραπονιούνται, αρκετές φορές, για διαταραχές αισθητικότητας με τη μορφή κρίσεων
Ασθενείς παραπονιούνται, αρκετές φορές, για διαταραχές αισθητικότητας με τη μορφή κρίσεων
Στη παρουσία χονδρωμάτων, δηλαδή αυτών των καλοηθών όγκων, κυρίως ιστών κυττάρων των χόνδρων, με πλούσια αγγειακή τροφοδοσία, είναι δυνατόν να έχουμε και επιπτώσεις από τα περιφερικά νεύρα.
Πολλές φορές, ο εγκέφαλος σε λειτουργικές διαταραχές παρουσιάζει μια «αναστάτωση» στο ανοσοποιητικό σύστημα, έτσι που επιτρέπει σε μικρές ομάδες μικροβίων, που διεγείρουν τα λεγόμενα μακροφάγα κύτταρα, να δημιουργήσουν «απαρχές» αυτοάνοσων νοσημάτων.
Στις περιπτώσεις αυτές που έχουμε προσβολή ή παράπονα για την εμφάνιση αδυναμίας ενός άκρου, πρέπει ο έλεγχος, όπως έχουμε μάθει από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, να είναι εκτεταμένος.
Πολλές φορές έχουμε ασθενείς, οι οποίοι παραπονιούνται για περιοδική εμφάνιση ή σταδιακή άνοδο κάποιας μορφής αδυναμίας, κατά τη διάρκεια μιας πράξης.
Είναι ένα φαινόμενο που τουλάχιστον εδώ στους δικούς μας ασθενείς στη Βιονευρολογική παρουσιάζεται τακτικά, περιοδικά ή και σταθερά.
Η «πτώση ποδός» εμφανίζεται τακτικά και πολλές φορές μπορεί να περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα απαρατήρητη, όταν είναι ήπιας συμπτωματολογίας.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική κύριο χαρακτηριστικό αυτών των συμπτωμάτων είναι η απώλεια της αίσθησης, της αναγνώρισης μέσω της αφής αντικειμένων.
Τοξικά αέρια όπως το μονοξείδιο του άνθρακα, του αζώτου και το υδρόθειο σε μικρές δοσολογίες που παράγονται από τον οργανισμό, διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα και συγκεκριμένα τα μακροφάγα και τα κύτταρα της νευρογλίας του εγκεφάλου σε μια αντιπαρασιτική και αντικαρκινική δραστηριότητα.
Νευρωτικές ακραίες καταστάσεις, ψυχιατρικές διαταραχές του σχιζοφρενικού τύπου, καθώς επίσης και μείωση της μνήμης, όπως έδειξαν οι νέες απεικονιστικές έρευνες που έχουν γίνει στην Γερμανία, αλλά και από παρατηρήσεις που έχουμε κάνει εμείς μετά από μακροχρόνιες καταγραφές και αναλύσεις στην Βιονευρολογική, αποδεικνύουν ότι πολλές φορές είναι μια εγκεφαλική αλλοίωση υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση.
Η επιληπτική κρίση σαν εγκεφαλική αντίδραση μπορεί να αποτελεί, από ότι έχουμε δει από την μακροχρόνια εμπειρία μας στην Βιονευρολογική, ένα δραματικό γεγονός με τονικές, κλονικές συσπάσεις των μυών, ή μπορεί επίσης να είναι μόνο μια στιγμιαία συνειδησιακή διαταραχή που πολλές φορές περνάει απαρατήρητη.
Πάρα πολλές φορές, η έννοια της ισχυρής ή ελαφριάς εγκεφαλικής βλάβης, υπολογίζεται από τα συμπτώματα και όχι από τις ανατομικές ή λειτουργικές βλάβες που υπάρχουν στον εγκέφαλο.
Πάρα πολλές φορές, όπως έχουμε δει στους ασθενείς μας εδώ στην Βιονευρολογική και κυρίως παιδιά, ύστερα από έντονη φαρμακευτική αγωγή κυρίως αντιβιοτικού τύπου και μάλιστα συγκεκριμένων από αυτών, όπως είναι τα ανθελονοσιακά φάρμακα και τα παράγωγα τους, συμβαίνει να έχουμε μονομερή βλάβη του ακουστικού νεύρου.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Πολλές φορές σε αρκετές περιπτώσεις ένα φοβικό γεγονός με ένα ιδιαίτερο τρόμο, συνδεδεμένο με κάποιον ήχο, ο οποίος από ένα ευαίσθητο άτομο θα υπερεκτιμηθεί προς μια κατεύθυνση, είναι δυνατόν να προκαλέσει χρόνιες και πολύ δύσκολα θεραπεύσιμες εμβοές.
Σε κάθε νευρολογική εξέταση είναι απαραίτητο να γίνεται και μια εκτενής έρευνα της βάδισης του εξεταζόμενου.
Ο ύπνος αποτελεί ουσιαστικά το ένα τρίτο της ζωής του ανθρώπου.
Πρόκειται για μια κατά κανόνα παραμελημένη εξεταστική μέθοδο, η οποία όμως είναι ιδιαίτερα χρήσιμη τόσο για περιφερικές όσο και για κεντρικές διαταραχές του νευρικού συστήματος.
Η Όψιμη Δυσκινησία είναι ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο περισσότερο ιατρογενούς προέλευσης.
Το σύνδρομο Wilson και ημιβαλλισμός αναφέρονται μαζί γιατί έχουν χαρακτηριστική εξωπυραμιδική συμπτωματολογία και προκαλούνται από εξωγενείς αιτίες σε προϋπάρχουσα γενετική προδιάθεση.