Ύπνος, δρέπανο του εγκεφάλου και όνειρα
Το δρέπανο του εγκεφάλου αποτελεί το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο και βρίσκεται στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου.
Το δρέπανο του εγκεφάλου αποτελεί το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο και βρίσκεται στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι η έδρα της λογικής σκέψης και εκεί λαμβάνει χώρα η επεξεργασία των γνωστικών λειτουργιών.
Όσον αφορά την ανάγκη για ύπνο, στο νευρωνικό τόξο του ύπνου που βρίσκεται μεταξύ στελέχους και υποθαλάμου του εγκεφάλου, κύριος ρυθμιστής είναι οι ηλεκτρικές εκφορτίσεις ανάμεσα στα κύτταρα της περιοχής.
Ο ύπνος αποτελεί οπωσδήποτε ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και όχι μόνο μία αυτόνομη λειτουργία.
Το 1963 ο Ισπανός νομπελίστας φυσιολόγος José Manuel Rodríguez Delgado από το πανεπιστήμιο του Γέιλ επιχείρησε ένα σπουδαίο πείραμα· ανάμεσα στα κέρατα ενός τράγου εμφύτευσε έναν δέκτη και κρατώντας ο ίδιος έναν πομπό συντόνιζε τις κινήσεις του τράγου.
Αιώνες τώρα, ήδη από το 1783, είναι γνωστό ότι τα νευρικά κύτταρα επηρεάζονται από ηλεκτρικούς ερεθισμούς.
Όλοι οι πονοκέφαλοι που συνδυάζονται με έντονο πόνο στον οφθαλμικό κόγχο και ιδιαίτερα στο βολβό του οφθαλμού έχουν σαν αποτέλεσμα την έντονη ψυχική διαταραχή ιδιαίτερα κατά την έναρξη του πόνου.
Όταν εμφανίζεται πόνος στον οφθαλμό και τον οφθαλμικό κόγχο ή σε περιοχές γύρω από αυτόν, πρέπει άμεσα να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Με τον όρο «αλλοδυνία» εννοούμε την εμφάνιση πόνου στο δέρμα χωρίς αιτιολογία.
Είναι συνηθισμένο να λέμε ότι σε προχωρημένη ηλικία είναι αναμενόμενο να συμβεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο μικρής ή μεγάλης σημασίας.
Τα τελευταία χρόνια Γερμανοί νευρολόγοι έχουν υπολογίσει ότι 500,00€ με 650,00€ το μήνα στοιχίζει μια συνηθισμένη αντιπαρκινσονική αγωγή με τα φάρμακα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην αγορά.
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας.
Κατά τη διάρκεια της μέσης και προχωρημένης ηλικίας, το αδέξιο βάδισμα και η ταυτόχρονη ελάττωση της μνήμης είναι μία επικίνδυνη κατάσταση.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Σε κάθε λοίμωξη η άμυνα του οργανισμού απελευθερώνει κυτοκίνες, οι οποίες είναι μοριακές ενώσεις που προειδοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω εγκεφαλικών διεργασιών ότι έχει προσβληθεί από νοσηρή κατάσταση, μικρού ή μεγάλου βαθμού.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Οι διαταραχές του ύπνου παράλληλα με τις επιληπτικές κρίσεις επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά του ασθενούς.
Η αθροιστική κεφαλαλγία τύπου cluster που εμφανίζεται στα παιδιά είναι ένα πολύ επικίνδυνο νόσημα τόσο για την ανάπτυξη των παιδιών όσο και για την ψυχική τους υγεία.
Στις περιπτώσεις χρόνιας ινομυαλγίας το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα μπορούμε να πούμε ότι είναι το κύριο διαγνωστικό μέσο σε συνδυασμό με τη σύγχρονη καταγραφή ύπνου.