Αυτή η τριάδα παρουσιάζεται τακτικά και μπορεί να συνοδεύεται πολλές φορές και από επιληπτικές κρίσεις σε μία ιδιόμορφη παθολογική εικόνα που αποκαλείται τελευταία και «άνοια του τύπου Lewy».
Υπάρχει μία κατάσταση διαταραχής του ύπνου η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και πρέπει κανείς να την προσέξει, διότι τις περισσότερες φορές συνδέεται με διαταραχές του αίματος, ίσως κακοήθους χαρακτήρα.
Μία ιδιαίτερη κλινική εικόνα που συμβαίνει στη νόσο του πάρκινσον αλλά παρουσιάζεται αρκετά τακτικά και στην ατροφία πολλαπλών συστημάτων είναι ο «οπισθότονος».
Πρόκειται για μία νόσο η οποία τα τελευταία χρόνια έχει ερευνηθεί και συνοδεύει παρκινσονικές διαταραχές και ταυτόχρονα επιληπτικές κρίσεις.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια συζητήθηκε τα τελευταία χρόνια τόσο από ιατρικούς κύκλους όσο και από τα ΜΜΕ ιδιαίτερα έντονα και με διάρκεια.
Ο φυσιολογικός ύπνος είναι η βασική λειτουργία που διαταράσσεται μόλις ο εγκέφαλος εμφανίζει επιληπτική προδιάθεση και δραστηριότητα.
Η ποιότητα ζωής είναι ουσιαστικά οργανικός παράγοντας που συνδυάζεται με το ρυθμό ύπνου – αφύπνισης σαν εγκεφαλική πλέον λειτουργία.
Η υπερέκκριση χολής στη χοληδόχο κύστη πολλές φορές δημιουργεί έντονες ημικρανίες.
Στα άτομα με αυτιστική προδιάθεση η συνύπαρξη ιδεοψυχαναγκαστικών ή ιδεοληπτικών συμπεριφορών είναι χαρακτηριστική.
Το στρες και οι έντονες εγκεφαλικές λειτουργίες προκαλούν κοιλιακό άλγος στα παιδιά.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
Πρόκειται για μία καινούργια διάγνωση η οποία καθιερώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επειδή αυτή η πάθηση εμφανίστηκε εκεί έντονα για πρώτη φορά.
Σε αντίθεση με τα απλά, τα «σύνθετα φωνητικά τικ» χαρακτηρίζονται ως έντονες εξωπυραμιδικές διαταραχές οι οποίες είναι δυνατόν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα και σχεδόν πάντα χρειάζονται νευρολογική θεραπεία.
Όταν παρουσιάζονται διαταραχές βάδισης, δυσαρθρία και παράλληλα έντονες εμβοές από τα αυτιά, το όλο σύνολο δημιουργεί μία πολύ άσχημη και επιβαρυντική κλινική εικόνα όπου κατά κύριο λόγο έχουμε διαταραχή της αιμάτωσης στην παρεγκεφαλίδα η οποία προκαλεί όλα τα παραπάνω.
Σ’ αυτήν την περίπτωση το άτομο ξυπνάει απότομα τη νύχτα μετά από δυνατό βογκητό και με έντονη ταχυκαρδία.
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα ο διάσημος νευρολόγος – ψυχίατρος Constantin von Economo διαπίστωσε ότι σε περίπτωση εγκεφαλίτιδας ο εγκέφαλος υποφέρει σημαντικά από άγνωστο ιό, παρουσιάζοντας έντονες διαταραχές του ύπνου, παραλύσεις των μυών του προσώπου και συγκεκριμένα των οφθαλμών.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος