Θυμός: κακή συμπεριφορά ή επιληψία;
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Ο εθισμός που προκαλεί εξάρτηση σ’ ένα άτομο φτάνει στην ολοκλήρωσή του όταν αυτό το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, ακόμα και αν γνωρίζει πως θα υποφέρει γι’ αυτήν την αδυναμία ελέγχου των πράξεών του.
Ασθένειες που προέρχονται από διαταραχές του ύπνου έχουν σαν αποτέλεσμα πολλές φορές μία μορφή κρίσεων που εμφανίζονται στερεοτυπικά σαν αυτοματοποιημένη συμπεριφορά.
Στο πέρασμα των αιώνων οι λαοί αντιμετώπιζαν την επιληψία ως κάτι εξωπραγματικό˙ σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους, την κουλτούρα τους, τις ιδέες τους και κυρίως τις παραδόσεις τους την ερμήνευαν είτε ως κάτι καλό είτε ως κακό.
Σε αντίθεση με τα απλά, τα «σύνθετα φωνητικά τικ» χαρακτηρίζονται ως έντονες εξωπυραμιδικές διαταραχές οι οποίες είναι δυνατόν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα και σχεδόν πάντα χρειάζονται νευρολογική θεραπεία.
Η οξυτοκίνη είναι μία ορμόνη – διαβιβαστής η οποία συνδέεται με συγκεκριμένους υποδοχείς στον εγκέφαλο˙ γονιδιακά έχει διαπιστωθεί ο υποδοχέας CD-38 ο οποίος αποθηκεύει την οξυτοκίνη που με τη σειρά της ενισχύει τις καθημερινές εξωτερικές σχέσεις του ανθρώπου.
Όταν υπάρχει κακή ποιότητα ύπνου οι εγκεφαλικοί σχηματισμοί που προκαλούν την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού διεγείρονται άμεσα.
Κατά την εγρήγορση, δηλαδή κατά τη διάρκεια της μέρας, ο εγκέφαλος καταγράφει καινούργιες πληροφορίες.
Στην καταγραφή του ύπνου πολλές φορές στο στάδιο του βαθύ ύπνου παρατηρούμε χαρακτηριστικά μεγάλα κύματα, τα ονομαζόμενα Δ κύματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Πολλές φορές σε δύσκολες καταστάσεις αισθανόμαστε πονοκέφαλο ή μία υπερδιέγερση· αυτό συμβαίνει γιατί σε καταστάσεις έντασης ο εγκέφαλος προσαρμόζεται μαθαίνοντας γρήγορα, με αποτέλεσμα να «αυξάνει» τον όγκο του.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Σήμερα η νευρολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον στην πλειάδα των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται στα εξωτερικά ιατρεία για έρευνα δεν εξετάζουμε κάτι που είναι εμφανές αλλά κάτι που μπορεί να γίνει εμφανές στην πορεία.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Όταν ο ύπνος συνοδεύεται από ψευδαισθήσεις έχουμε ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα που δηλώνει μια διαταραχή του πρώτου σταδίου του ύπνου· πρόκειται για το στάδιο μεταξύ ελαφρύ και βαθύ ύπνου τις πρώτες πρωινές ώρες.
Σε χρόνιο αλκοολισμό όπου έχουμε βλάβη του στελέχους του εγκεφάλου υπάρχει και η χαρακτηριστική διαταραχή του ύπνου κατά την περίοδο REM.
Η πιο «πολύπλοκη» έκφραση της εγκεφαλικής ευφυΐας είναι αυτή που έχει σχέση με την προσαρμογή και την αντίδραση στο περιβάλλον.
Η κύρια «εργασία» του εγκεφάλου είναι να προσαρμόζει τη λειτουργία του σε γενικές καταστάσεις και ερεθισμούς του εξωτερικού περιβάλλοντος.
Σήμερα τα πάντα στη ζωή γίνονται με σκοπό την ισορροπία και προσαρμογή όλης της κοινωνικής και ψυχικής κατάστασης, στα όρια του δυνατού.