Πως πιστοποιείται μια ιογενής βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος
Κάθε γιατρός βέβαια επιθυμεί πριν «εκφράσει» την διάγνωση του και λάβει τα ανάλογα μέτρα, να είναι 100% σίγουρος για αυτήν.
Κάθε γιατρός βέβαια επιθυμεί πριν «εκφράσει» την διάγνωση του και λάβει τα ανάλογα μέτρα, να είναι 100% σίγουρος για αυτήν.
Πρόκειται, απ’ ότι βλέπουμε και στους ασθενείς της Βιονευρολογικής, μια αρκετά τακτικά παρουσιαζόμενη κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή, ιδιαίτερα έντονη, που μπορεί όμως πολλές φορές να έχει και οργανική αιτία.
Πρόκειται για διεθνείς πλέον ιατρικές ορολογίες σε όσον αφορά τις σχισμές που παρατηρούνται στην στοματική και ρινική κοιλότητα.
Η άνω αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει τους σπονδύλους Α1-Α4 και έχει ιδιαίτερη σημασία σε περιπτώσεις τραυματισμού, διότι από το τμήμα αυτού ξεκινάει το λεγόμενο αυχενικό πλέγμα.
Είναι τόσο περίπλοκο το θέμα αυτό πλέον και έχει τόσες πολλές παραμέτρους, όπως δείχνουν οι διάφορες εξετάσεις, που πολλές φορές, γιατροί αρκετών ειδικοτήτων σε συνδυασμό με πολλές εξετάσεις πρέπει να ασχοληθούν μαζί για να φτάσουν σε μια επιτυχία τέτοια.
Πέρα από λοιμώξεις , «βρωμιές», βύσμα, τραυματισμούς ή ότι άλλο προκύψει στο εξωτερικό αυτί, υπάρχει μια μόνιμη «διαταραχή» η οποία το ενοχλεί και είναι οι διάφορες συχνότητες που παρουσιάζονται με τη μορφή «θορύβων» ή καταστάσεων.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Πρόκειται για την κορύφωση των νευρολογικών διαγνωστικών μέσων που μπορεί να γίνει λόγω της σύνθετης κατασκευής του μηχανήματος, μόνο σε ειδικά κέντρα, όπου υπάρχει η δυνατότητα εγκατάστασης και παρουσίας του λεγόμενου κυκλοτρονίου.
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Παρόλο που σαν διάγνωση θεωρείται απλή, χρήζει ποικίλων μέσων.
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.
Για τους γιατρούς της Βιονευρολογικής, η εξέταση του τόνου της κινητικότητας σε όλες τις νευρολογικές εξετάσεις έχει πάντοτε μεγάλο ενδιαφέρον.
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».
Τα μεγαλύτερα ψυχιατρικά ακόμη και νευροψυχιατρικά προβλήματα εκδηλώνονται κατά κύριο λόγο σαν διαταραχές μεταξύ των ανθρώπινων σχέσεων.
Πλέον στη νευροψυχιατρική και ιδιαίτερα τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου έχει ξεφύγει από τα «κλασσικά» όρια.
Στη Βιονευρολογική, θεωρούμε ότι η οφθαλμοσκόπηση είναι η πρώτη αντίληψη μέσω του εγκεφάλου, προκειμένου να έχουμε την πρώτη εικόνα για την κατάσταση του.
Πρόκειται για παιδιά αλκοολικών γυναικών ή γονέων, αλλά ιδιαίτερα εγκύων με επαρκή χρήση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.